* * *

[marekg]

utrwaliłem się na tym zdjęciu

za oknem wiatr

ulice machają ogonem

 

nie mogę zasnąć

żarówki mruczą

koty świecą oczami

 

[huzarc]

@marekg

Krótki, czysty, precyzyjny i pełen cichego sensu.

Wiersz minimalistyczny, lecz niesie głębię samotności i delikatny błysk humoru – ten „ogon ulicy” to dowód, że słowo nie boi się lekkości, nawet mówiąc o czymś ciężkim.

[tie-break]

@marekg 

Podoba mi się ten stonowany, synestezyjny wiersz, taki z pogranicza snu i jawy, skoro peel wyznaje, że nie może zasnąć, a jego uwaga błądzi wśród różnych wrażeń, 

W każdym wersie zmysły miękko przepływają między obrazami, które tłuką się po głowie, a tym, co świadomość rejestruje jeszcze z otaczającego świata.