Krawcowa

[infelia]

Łup, łup, łup, drap, drap, stuk, stuk.
Co tam znowu za cholera się dobija?
Licho w drzwiach staje ubłocone,
Mizerota nosem pociąga, zasmarkaniec.

 

Prześcieradło dziurawe z siebie zrzuca.
Uuuu... dobry człowieku, odzieniem ratuj,
Bo na chleb nie zarobię z dziurami na tyłku.
Oj, ty nieszczęśniku! w bajkach cię sponiewierali.

 

Jak ci na imię? „Beztwarz” za mną wołają.
Kto ci taką krzywdę zrobił, dziecino?
Wydziergam ci sweter ze słów aksamitnych,
Portki uszyję z akcentów na twoją miarę.

 

Czapeczkę z rymów uplotę, wepnę orle pióro,
Cekinami metafor przyozdobię cię całego.
Co tam stoisz w mroku? oj, nieładnie!
Manekina podszczypujesz, kawalerze?

 

Uchuchu, buahhaha, dzyń-dzyń tylko słychać.
A puknij ty się w głowę, casanovo bez majtek.
Miarę muszę zebrać, nie garb się, stój bez ruchu,
Chuchro z ciebie, a nie duch, z metra cięty krasnal.

 

Uszy brudne, ośle, ty chcesz dzieci straszyć?
Jak przywołam sobie pamięć z dawien dawna,
To potwór kosmaty siadał mi na rogu łóżka,
A ja nie miałam odwagi zerknąć spod kołdry

 

Kto mi tam zjada nogi; chrup, tylko słyszałam,
Uszy zakrywałam przed wyciem ludożercy.
Ciach za nos! boleśnie mnie chwytał, podlec,
Wlókł z łóżka na pożarcie — takie były czasy.

 

Nóg nie umyłeś z lenistwa? dawaj, szybko.
Tu — miednica, szare mydło, wodą się polewaj.
W końcu idziesz między ludzi, ty flejtuchu.
Ile klas skończyłeś w szkole duchów?

 

A ile korytarzy? buhuhu, co, pod górkę było?
Dyplom masz z Collegium Duchum?
Powodzenia, idź, ciamajdo, straszyć koty!
Ubierz się choć, i na golasa narobisz popłochu...

 

[obywatel]

 

[infelia]

@obywatel Obywatelska postawa. Podziękowania.