Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

In gloriosa mortem heroum

Łukasz Wiesław Jasiński
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Łukasz Wiesław Jasiński

Łukasz Wiesław Jasiński

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

@violetta

 

Z kaszą gryczaną, wątróbką i cebulką, jeśli chodzi o mnie: oglądam wszystkie filmy (rzadko: seriale) i to do całego końca, abym mógł sobie wyrobić własną opinię, otóż to: przygodowy film - "Hrabia Monte Christo" - też jest dobry...

 

Hrabia Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Wiesław Jasiński (wyświetl historię edycji)
1
violetta

violetta

Opublikowano
Opublikowano

@Łukasz Wiesław Jasiński ostatnio oglądałam tajemnice posiadłości Richmondow, podobał mi się, może dlatego, że lubię klasykę, modę, obyczaje, nie lubię szalonów filmów. Hrabię też kiedyś oglądałam, superowy. Zborze w trawie oglądam co roku:) lubię filmy miłości jak wiosenna bujność traw i dramaty romantyczne jak Romeo i Julię:)

1
Łukasz Wiesław Jasiński

Łukasz Wiesław Jasiński

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

@violetta

 

Podam pani tytuły jakie jeszcze obejrzałem:

 

- "Piękny umysł",

- "Błękitny cud",

- "Światłoczuła",

- "Kryptonim anioł",

- "Chwała",

- "Outlander",

- "Wichry namiętności",

- "Siedem dusz",

- "Lista marzeń",

- "Narodziny gwiazdy" 

 

i nie mam zamiaru reklamować filmów o antypolskim charakterze - zrealizowane przez wiadome czynniki.

 

Zresztą: mówiłem już pani - kiedyś miałem kolekcję książek, filmów, monet, banknotów i znaczków pocztowych, natomiast: płyty DVD chowałem do opakowań włókienniczych z suwakiem - niebieskiego koloru - było pięćset miejsc na filmy, a miałem trzy opakowania... 

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Wiesław Jasiński (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      przesadzam słowa

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka To piękny i mądry wiersz o pisaniu, o słowach jako żywych istotach, które wymagają troski i zrozumienia ich natury. Piękna ta metafora ogrodu. Szczególnie porusza mnie trzecia zwrotka - o słowach wyrwanych z obcych zdań, które więdną z tęsknoty za dawnym sensem. To przecież coś, czego doświadcza każdy, kto pisze, że czasem słowo, które gdzie indziej było piękne, u nas po prostu nie chce żyć. Świetny koniec - słowa trzymające się za ręce - to cudowne uchwycenie momentu, gdy tekst nagle "zadziała", gdy znajdzie się tę właściwą kombinację, która tworzy coś większego niż suma części. Śliczne!  
    • Berenika97
      piąta pora roku. niebo siódme.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Subtelnie wywarłaś na mnie (na nas) presję.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie mam wyjścia, dopóki mam trochę czasu (a przecież wszystko się kończy) z wielką przyjemnością po - analizuję Twoje prze - ciekawe teksty. Ten wiersz jest jak zatrzymana w kadrze chwila – ulotna, a jednocześnie niezwykle intensywna. To takie podglądanie świata przez witraż utkany z emocji i wspomnień. Początek wiersza – "jeszcze wyczerpani z chmur, wykrwawieni , o nieba bogom skradzione" – tworzy potężny obraz zmęczenia po jakiejś walce, być może wewnętrznej lub uczuciowej. To uczucie "ledwo stoimy" mówi o wielkim wysiłku, który doprowadził do momentu idealnej harmonii. Przejście do "poznani ponad zachwyt, zatraceni, malinowo, w miriadach migotań" jest przepiękne. Użycie koloru ("malinowo") i światła ("miriady migotań") nadaje temu doświadczeniu zmysłowy, niemal magiczny wymiar. To opis jedności, która wykracza poza zwykłe poznanie – to zatracenie się w drugiej osobie w sposób absolutny. Druga część wiersza zmienia ton na bardziej intymny i proszący. "Utul, ugłaskaj we mnie , już marcowe przybłędy" to niezwykle czuła metafora. "Marcowe przybłędy" mogą symbolizować pierwsze oznaki niepokoju, wiosennego przebudzenia lęków lub powracające wspomnienia. Prośba o ich ukojenie jest głęboko poruszająca. Obietnica "wysłucham każde z twoich słów, z najcichszych barw" to przepiękny obraz. Sugeruje on słuchanie nie tylko uszami, ale całym sobą, dostrzeganie emocji ukrytych w tonie głosu, w tym, co niewypowiedziane. No i zakończenie – "by zawierzyć w to co nierealne, raz jeszcze" – spina cały utwór. Mówi o odwadze, by po wyczerpaniu i walce, po odnalezieniu harmonii i czułości, znów zaufać czemuś, co wydaje się kruche i nieosiągalne. To akt wiary w miłość, w drugiego człowieka, w magię chwili. Twój wiersz jest pełen pięknych, nieoczywistych metafor. Ma w sobie jednocześnie ciężar doświadczenia i lekkość nadziei. To opowieść o bliskości. Jak zwykle - utwór fascynujący. pozdrawiam -y.
    • Jacek_Suchowicz
      cebulka

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      Dla ciebie cebulka, to jak lilia.  A dla mnie jedynie smrodek. Kiedy cebulka w jedzeniu miła i co ja teraz zrobię?   Pyszna cebulka, ona kochana, czy można obie pogodzić? Bo na cebulkę nic nie pomaga, a ona powie: "znów smrodzisz".
    • andrew
      Przyroda

      Przez andrew · Opublikowano

      natura jak kobieta  przebiera się często  spogląda na taflę jeziora  robiąc miny  chętnie by się głośno zaśmiała  lubi jednak ciszę  i szmer strumienia o poranku    myśli co teraz ubrać  jesień  robi codziennie makijaż jest kolorowo   dziś pobawi się  ze słońcem  umyje w ciepłym deszczu  wiatr susząc ją  potarga fryzurę  lubi luz    w każdej porze roku ma frajdę    10.2025 andrew   
    • violetta
      In gloriosa mortem heroum

      Przez violetta · Opublikowano

      @Łukasz Wiesław Jasiński oj powiem ci nie obejrzałam połowy filmów, to jesteś melomanem:) 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...