Paragon Snu

[Dekaos Dondi]

znowu rozmyślam

znowu śnię

budzę się

nie nie

to dalszy ciąg snu

sen

chwila wytchnienia

choć nie zawsze

choć za oknem

szaleje burza

sen

tak

to tylko sen

on we mnie tkwi

śnię miarowo

dostojnie

w dobrym tonie

bacząc na to

nie nie

nie chcę się budzić

bo znowu zacznę

żyć inaczej

inaczej tak

to jest to

znowu sen

łany szarych kwiatów

budzę się

szary sweter

wisi na krześle

zakładam go

nie mam wyboru

zimno mi

wstawaj

obudź się wreszcie

słyszę

tak

albo nie

sen

sen dobry na wszystko

oprócz tego

czego?

możesz pytać

byle nie głośno

bo śpię

tak

to tylko dalszy ciąg

ciąg biegu chwil

niepowtarzalnych

niewracających

na zawsze

zastygłych w przeszłości

szumią drzewa

czuję dotyk liści

zielone

błękitne

żółte

kolory

kolory dobre na wszystko

szarość

sen

życie

znowu jestem

wróciłem

muszę tu być

chcę być tutaj

inaczej

tak samo

szaleńczo

widzę sufit

kontury łóżka

czy na pewno?

małą lampkę na stoliku

jej światło

śnię światło

jasną ciemność

co było

co teraz

co za chwilę

słyszę grudki ziemi

stukają

przypomnienie

leżę jak ten trup

mądrzy ludzie

chodzą

biegają

gonią swoje ogony

widzę ich

uśmiechają się

cywilizacyjnie

cha cha

też potrafię się śmiać

 

spadam z drzewa

dupa mnie boli

realny świat