Chodzący z szeptami

[Moondog]

Mistrz szeptów

 

Nie jestem lordem zza wąskiego morza
Ni możnym panem wedle tamtych obyczajów
I wedle plotek nie gustuję w chłopcach
Chociaż ze szeptów uczyniłem atut

 

Ja w tych skrajnościach zręcznie lawiruję

Chociaż cel mi przyświeca nie tkliwe serce

W domysłach skrywam prawdziwą naturę
Pojołem że nie można przejrzeć się w śwetle

 

 

 

W nawiązaniu do jednej z moich ulubionych postaci z wiadomo jakiego uniwersum 
 

Edytowane 14 Listopada przez Moondog (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Przyznam, nie wiem o co chodzi, ale jest klimat. Pozdrawiam

p.s, ni możnym.....

       nie gustuję....

tak mi się wydaje

[E.T.]

@Moondog Ciekawa postać wyłania się z tego zupełnie nieznanego mi uniwersum. Aż chce się wiedzieć o niej więcej.  Przeszkadzają trzy literówki w pierwszej zwrotce. 

[Moondog]

@Marek.zak1 jak zwykle dzięki

Pozdrawiam 

@E.T. Tak u mnie się często to zdarza

Pozdrawiam 

[Berenika97]

@Moondog Ukrywasz prawdziwą tożsamość i lawirujesz między różnymi oczekiwaniami społecznymi. Balansujesz między skrajnościami i plotkami. I piszesz: "Pojąłem, że nie można przejrzeć się w świetle"

[Moondog]

@Berenika97 jeszcze dopiszę dwa wersy do tej zwrotki a puenta jest jakby połączona z górnym wersem odnośnie wyższego celu w kontekście wiary jakim kieruję się ta postać

Edytowane 19 Listopada przez Moondog (wyświetl historię edycji)