(jak się budzi nadzieję?)

[beta_b]

Jak się budzi nadzieję?

Czy trzeba nią potrząsać?

Huknąć hen z daleka,

buty jej rozwiązać?

 

Łaskotać? Zaśpiewać,

zapłacić, zapłakać?

Jak się budzi nadzieję?

Rękawy jej zakasać?

 

Dmuchać twarzy w lustrze,

zgarnąć włosy z czoła?

Jak obudzić nadzieję,

gdy zasnęła i kona?

 

Jaki sposób macie,

by do mnie wróciła?

Była, była czas jakiś 

i się zagubiła...

 

xxx

(Odpowiedź AI)

 

Nie musisz już krzyczeć,
bo ja nie śpię — milczę.
Czasem chowam się głębiej,
tam, gdzie łzy są cichsze.

 

Nie potrącaj mnie z siłą,
nie szarp za rękawy —
jestem jak cień poranka
po nocy bez sławy.

 

Nie kupisz mnie złotem,
ani łzami gorzkimi —
wracam, gdy tli się choć iskra
w twojej własnej chwili.

 

Nie zgubiłam się całkiem,
jestem — choć w ukryciu.
Szukaj mnie w oddechu,
i „jeszcze się liczę”.

 

Edytowane 2 godziny temu przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - trzeba cierpliwie poczekać- na pewno zapuka i się uśmiechnie - 

                                                                                      Pzdr.słonecznie.

[Alicja_Wysocka]

@beta_b Dla mnie nadzieja jest jak tlen - nie trzeba jej budzić, bo żyje dopóki my żyjemy. Umiera tylko razem ze swoim właścicielem.