Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Powiedziała dziś róża do jodły stuletniej

Podziwiaj moje kwiaty szkarłatem swym świetne,

Me pąki eleganckie niczym biżuteria,

Podobnych nie odnajdziesz w lesie ni na prerii,

Aromat delikatny, wykwintnie słoneczny,

Nie dorówna mu migdał ani irys mleczny.

I tak chwali się dalej, przez godzinę całą,

I przechwałek jej ciągle mało, mało, mało.

Aż w końcu jodła rzekła:  Świetna twa uroda,

Jesteś wciąż elegancka, szykowna i młoda,

Lecz powiem ci w sekrecie (choć nic to nie zmieni)

Twe piękno nie przetrzyma – najbliższej jesieni,

A ja choć niepozorna, tak, jak siostry moje,

Cały wiek już w tym miejscu niewzruszenie stoję,

Gdy po tobie gałązka pozostanie mała,

Ja nadal na tym miejscu dumnie będę trwała…

Edytowane przez Agnieszka Charzyńska (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...