Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 Za szybą noc atrament leje,
 Na dachach pisze cichy werdykt.
 Świat kurczy się, a czas wciąż wieje,
 Los wije drogę z nut i wersów.
 

 Pies śni o śladach dawno zbiegłych,
 Bruk zimny wchłania kroki cienia.
 W listach, co nigdy nie dosięgły,
 Wciąż trwa rozmowa bez imienia.

 

 Widziałem ciebie w mglistym oknie,
 Gdy wiatr rozsnuwał sieć złudzenia.
 A potem pustkę w twojej dłoni,
 Oczy bez śladu ukojenia.
 

 Co niesie dzień? Co noc odbiera?
 Czy śnieg zasypie ból i znaki?
 Czy mrok odnajdzie w sobie światło,
 Czy w labiryncie znów nas złapie

Opublikowano

@Relsom

Relsomie, ten wiersz płynie jak cień po ścianie – cicho, przejmująco, z melancholią, która ma swoje własne tempo. Widać wyczucie formy – piękny rytm sylabiczny, z wyraźną średniówką po piątej sylabie, co nadaje całości wewnętrzną spójność i subtelną muzykę.

 

A zgrzyt, którego nie ma - to raczej nie w wersie, tylko w podejściu

@Relsom A, jeszcze coś, sylabiczny, a sylabotoniczny - to dwa pojęcia.

 

Opublikowano

@Łukasz Jasiński @Łukasz JasińskiŁukaszu ,ufam , że  masz rację.

Sylabotoniczność ? Trudno mi to wymówić . Jestem prostaczkom w śród osób którzy o poezji coś wiedzą i ją tworzą. Piszę, gdy wzbiorą uczucia .

  Ważniejsza jest dla mnie treść niż forma. Cieszą mnie jednak konstruktywne podpowiedzi. Za które dziękuję. Za kilka godzin podzielę się z wami jeszcze jednym utworem który dzisiaj napisałem . Jestem ciekawy opinii. I tu chyba moja przygoda z tym portalem się skończy. 

  Dziękuję ;)

   

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...