Sumak

[Łukasz Jasiński]

Sumak*

 

A podobno istniało dwóch mitycznych

bogów: Herakles i Herkules - niezwyciężonych

herosów

 

życia i pewnego dnia nadeszła

śmierć - miała ona zbyt długie palce,

wskazujący to nic innego

 

jak czerniawy haczyk,

spojrzenie: ciche - o zapachu różanych fiołków,

jestem waszym aniołem - Herą.

 

*więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:

 

Łukasz Jasiński (lipiec 2025)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 20 godzin temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

@Łukasz Jasiński... piszesz inaczej i niektóre wiersze, jak ten powyżej, są bliskie moim przemyśleniom.

Życzę słonecznego dnia.

 

[Łukasz Jasiński]

@Nata_Kruk

 

Bo to już nie jest czysta poezja, tylko: proza poetycka nawiązująca do starożytnych mitów i uwspółcześniona na gruncie narodowym, tak: posiada charakter uniwersalny - każdy ma prawo po swojemu ją interpretować i dziękuję za komentarz.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 10 godzin temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Migrena]

@Łukasz Jasiński podoba mi się !

[Łukasz Jasiński]

@Migrena

 

A to dziękuję...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 7 godzin temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 5 godzin temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

                                             Pisanie*

 

          Zamiana językowej różnorodności na ubóstwo przekazu myśli miała nieprzypadkową rewolucję: z początku powoli i wkrótce - z impetem jak ośmiornica wlazła na internetowe obszary - stale, konsekwentnie i upierdliwie nadal anektuje coraz większe obszary naszej rzeczywistości internetowej.

 

          A redukcja mówionego, pisanego i śpiewnego języka wciąż postępuje, zapanowało skrzętne liczenie używanych słów, oszczędne szafowanie ich różnorodnością - jęła obowiązywać  łaptologia.

 

          Tekst musi być skonstruowany bez językowej biżuterii - metafory, porównania i innych artystycznych ozdobników - one poszły paszoł won i modne jest podawanie na tacy byle czego - bylejakości, a nieobecność spekulacji, domysłów i niedomówień - czy też jakichkolwiek myślowych procesów - odarły poezję, prozę i prozę poetycką - mowę wiązaną z dotychczasowego sensu.

 

         Ludzie, którzy nie potrafili ułożyć byle zdania, zaczęli posługiwać się relatywną logiką i w sposób gładki zmieniali co popadnie. A czego nie mogli, obśmiewali. Naumieli się nowego sensu wypowiadanych słów. Odtąd styl nie mógł być kwiecisty i arabeskowy. Taki od razu wędrował na gilotynę.

Ich zdezelowane sądy naraz chwyciły wiatr w żagle i poczęły surfować po morzach i oceanach odważnych spekulacji. Twierdzili, że nastała korzystna moda na używanie sztampy. Że trzeba być pojmowalnym bez żadnego ale, a idee głosić należy językiem obfitym w uproszczenia. Uznali, że słów o rodowodzie przestarzałym, nie należy używać. Ogłosili zwycięski zmierzch kwiecistych sformułowań. Zadęli w surmy zbrojne obwieszczając wieczny odpoczynek niejadalnym tekstom i przydługim zdaniom, w rezultacie czego poszczególny człowiek począł dysponować nieograniczonymi areałami rozsądku.

*

Z powodu działań językowego rzeczoznawcy, który wtargnął na arenę dziejów, postanowiono wyposażyć piszących w stosowne przyodziewki. I tak się stało. Wnet zaprojektowano stosowne mundurki, a literacki naród prezentował się w nich identycznie, co wyglądało, jakby wyszedł spod jednej sztancy. Kto dał się wbić w to przyobleczenie, ten w niczym nie odstawał od chóru; kląskał i biadał w tej samej tonacji.­

 

Autor: nerwinka

Źródło: opowi.pl

Edytowane 3 minuty temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)