Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Z Tobą jest mi bosko, z Tobą jest mi cudownie
Tak słodko całujesz i pieścisz mnie łagodnie
I ciągle mam wrażenie, że to pierwszy raz robimy
Choć tak długo się znamy, pragniemy i tęsknimy.

 

Potrzebujesz czasu i więcej mojej cierpliwości
A wtedy się rozbudzasz i kwitniesz z miłości
Na co dzień się zamykasz, zamrażasz swe uczucia
Bo od młodości nie miałaś miłości odczucia.

 

Za każdym razem gdy kolejny raz się spotykamy
Wszystko jest nowe, więc od początku zaczynamy.
Muszę Cię ciągle odkrywać, szukać, modelować,
To sama przyjemność - po swojemu zaprojektować.

 

Dla mnie Jesteś dziewczynką, wprost niedotykaną
I żeby coś osiągnąć, musisz być wycałowaną...
Niby długo się znamy ale to wciąż zbyt mało
Żeby rozwiązać rebus miłości, poznać Twoje ciało.

 

Trudne to zadanie, ale to mnie wciąż przyciąga...
Miłość jest sztuką, a szczęściem gdy się ją osiąga.
Więc nie przejmuj się wiekiem, nie ważna jest uroda
Bo jeśli będziesz kochana, będziesz długo młoda.

Opublikowano

tu jest świetny potencjał na dobre wierszowane opowiadanie lub wiersz

proponuję wyrównać rytm 6/6

 

Z Tobą jest mi bosko, z Tobą jest cudownie                           
Tak słodko całujesz i pieścisz łagodnie                                   
ciągle mam wrażenie - pierwszy raz robimy
Choć długo się znamy, pragniemy, tęsknimy.

 

Potrzebujesz czasu więcej cierpliwości
wtedy się rozbudzasz i kwitniesz z miłości
co dzień się zamykasz, zamrażasz  uczucia
w młodości nie miałaś miłości odczucia

 

...

 

chyba lepiej

a jakby jeszcze ubarwić metaforami to ho ho

np

 

raj spłynął na ziemię z tobą jest cudownie

niebiańsko całujesz wśród pieszczot łagodnych

jakby pierwszy raz zda się gdy my razem

pragnienia dojrzewają z rozpędzonym czasem

 

ale pracuj sam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma Świetnie wykorzystujesz kontrast między fizyczną agresją a nieuchwytną "istotą białą". Ta lawina brutalnych, cielesnych działań – wszystkie te kopnięcia, uderzenia, chwytania – buduje narastające napięcie, by nagle się zatrzymać przy czymś eterycznym, niedostępnym. "Szara strefa" na czubku głowy to świetna metafora – coś pomiędzy, nieokreślonego, choć dosłownie mózg to szara masa. Ta "biała istota" w "szarej strefie" tworzy intrygujący paradoks
    • @Migrena To piękny i subtelny liryk o miłości, która osiąga wymiar metafizyczny, wręcz mistyczny. Miłość nie jest tu tylko uczuciem, ale fundamentalną siłą, która podważa samo poczucie rzeczywistości. Twoje istnienie jest uwarunkowane wzajemnym "śnieniem" z ukochaną. To nie jest jednostronne uczucie, lecz wspólne tworzenie rzeczywistości, w której "świat znajduje sens". Cały świat staje się jej odbiciem, a Ty topisz swój rozsądek w jej oczach. Napisałeś wiersz o miłości totalnej – takiej, którą nie dodaje się do życia, ale która staje się całym życiem. Jak zwykle - świetny!
    • @UtratabezStratyBardzo dziękuję! 
    • @andrew Bardzo dziękuję! To właśnie takie domy sprawiają, że pamięć żyje. Pozdrawiam.  @Whisper of loves rain Bardzo dziękuję! za tak wnikliwą analizę. Tak , to "smutna diagnoza", ale chciałam, żeby była uczciwa. Bez oskarżania, bez patosu, tylko spojrzenie na to, jak naprawdę wygląda nasza pamięć dziś. I dziękuję za "lekcję pokory". Tak - prawdziwy szacunek dla historii to nie znicz raz w roku, nie gestykulacja, nie wyuczone słowa. @lena2_ Bardzo dziękuję! I jest coraz trudniej, aby to zmienić. @hania kluseczka Świetnie, że byłaś marszu i że był piękny. :) To, o czym piszesz - to właśnie jedna z tych bolesnych rzeczy. Że uczestniczenie w marszu niepodległości dla jednych jest naturalnym gestem patriotyzmu, dla innych - powodem do oskarżeń. Dom rodzinny, o którym pisałam w innych odpowiedziach, to właśnie to miejsce, gdzie uczymy się, że można kochać ojczyznę bez nienawiści do innych. Że można uczestniczyć w obchodach bez stygmatyzowania tych, którzy patrzą na to inaczej - i odwrotnie. Dobrze, że poszłaś tam, gdzie czułaś, że powinnaś być. Pozdrawiam.    @KOBIETA Bardzo dziękuję!  Pozdrawiam serdecznie! :)   @Leszczym@FaLcorNSerdecznie dziękuję! 
    • Oj czas pędzi nieubłaganie:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...