Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

A czytam tak:

 

Rozrzucone pościele,

kielich krwawego wina,

wspomnienie twe na mym ciele 

ekstazy smak przypomina,

 

burza uczuć ucicha,

wzrok szczęściem przepojony,

serce z radością wzdycha,

miłości zapach szalony,

 

i te oczy rozpromienne 

czule we mnie wpatrzone,

mówią: one są niezmienne,

i wciąż zauroczone,

 

cisza nabrzmiała szeptem, 

przerwana namiętnym krzykiem 

wzięła nas w swe ramiona,

chcąc być rozkoszy wspólnikiem,

 

i przytul to życie, kochanie...

W twoich objęciach chcę spać!

Na jawie śnić nieprzerwanie,

że miłość wciąż będzie trwać!

 

W piosenkach najważniejsza jest melodia, otóż to: początek jest spokojny - głęboki i idzie w coraz szybszy rytm, aby na końcu zakończyć kontraltem.

 

Łukasz Jasiński 

 

 

Łukasz Jasiński 

Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

A czytam tak:

 

Rozrzucone pościele,

kielich krwawego wina,

wspomnienie twe na mym ciele 

ekstazy smak przypomina,

 

burza uczuć ucicha,

wzrok szczęściem przepojony,

serce z radością wzdycha,

miłości zapach szalony,

 

i te oczy rozpromienne 

czule we mnie wpatrzone,

mówią: one są niezmienne,

i wciąż zauroczone,

 

cisza nabrzmiała szeptem, 

przerwana namiętnym krzykiem 

wzięła nas w swe ramiona,

chcąc być rozkoszy wspólnikiem,

 

i przytul to życie, kochanie...

W twoich objęciach chcę spać!

Na jawie śnić nieprzerwanie,

że miłość wciąż będzie trwać!

 

W piosenkach najważniejsza jest melodia, otóż to: początek jest spokojny - głęboki i idzie w coraz rytm, aby na końcu zakończyć kontraltem.

 

Łukasz Jasiński 

 

 

Łukasz Jasiński 

Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

A czytam tak:

 

Rozrzucone pościele,

kielich krwawego wina,

wspomnienie twe na mym ciele 

ekstazy smak przypomina,

 

burza uczuć ucicha,

wzrok szczęściem przepojony,

serce z radością wzdycha,

miłości zapach szalony,

 

i te oczy rozpromienne 

czule we mnie wpatrzone,

mówią: one są niezmienne,

i wciąż zauroczone,

 

cisza nabrzmiała szeptem, 

przerwana namiętnym krzykiem 

wzięła nas w swe ramiona,

chcąc być rozkoszy wspólnikiem,

 

i przytul to życie, kochanie...

W twoich objęciach chcę spać!

Na jawie śnić nieprzerwanie,

że miłość wciąż będzie trwać!

 

W piosenkach najważniejsza jest melodia, otóż to: początek jest spokojny - głęboki i idzie w coraz rytm, aby na końcu zakończyć kontraltem.

 

 

Łukasz Jasiński 

Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

A czytam tak:

 

Rozrzucone pościele,

kielich krwawego wina,

wspomnienie twe na mym ciele 

ekstazy smak przypomina,

 

burza uczuć ucicha,

wzrok szczęściem przepojony,

serce z radością wzdycha,

miłości zapach szalony,

 

i te oczy rozpromienne 

czule we mnie wpatrzone,

mówią: one są niezmienne,

i wciąż zauroczone,

 

cisza nabrzmiała szeptem, 

przerwana namiętnym krzykiem 

wzięła nas w swe ramiona,

chcąc być rozkoszy wspólnikiem,

 

i przytul to życie, kochanie...

W twoich objęciach chcę spać!

Na jawie śnić nieprzerwanie,

że miłość wciąż będzie trwać!

 

W piosenkach najważniejsza jest melodia, otóż to: początek jest spokojny - głęboki i idzie w coraz rytm, aby na końcu zakończyć 



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Redukcja

      Przez andrew · Opublikowano

      masz problem  nie szukaj pracy za chleb ona sama cię znajdzie  jak będziesz głodny    nie dadzą wiele  ale i umrzeć będzie trudno    szukaj pracy  myśląc jaka będzie z niej frajda  coś nowego byle jaka  to  osiem godzin kieratu    a ty  ty jesteś stworzony do...   nie wiesz do czego  stąd problem  od tego zacznij    nie myśl o swoim wykształceniu możesz być każdym    pomyśl na początek o polityce  może to to    wielka  niczym nieskrępowana kasa  i nie oglądając się  idź tą drogą    co ty na to    może uda ci się polubić  lekko płynące pieniądze    7.2025 andrew  Sobota, już weekend Miłego wypoczynku   
    • Naram-sin
      AI kontra rodzice

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Naram-sin
      Limajno

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...