Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

nie wszystko co obok cieszy

są wojny głód i choroby

tak było jest i będzie

żaden Bóg temu nie zaradzi

 

ale może to zmienić człowiek

istota która umie myśleć

czyli ma klucz do tego by

uwolnić świat od złego

 

lecz niestety są na świecie tacy

których to nie obchodzi oni

są jak zwierzę które głód czując

nie wie co to litość 

 

wiem że ten wiersz może zaboleć

ale niestety to wszystko to prawda

z którą musimy żyć choć

tego nie chcemy 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Litościwie powiedziane.

 

Wydaje mi się, że większość czytelników dokonała tych wszystkich opisanych w wierszu odkryć mniej więcej w wieku 15 lat, a nawet wcześniej. Co im więc ten utwór mógłby zaoferować?

Edytowane przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar

To zależy tylko od boga,

ale każdy ma możliwość

wedle swego gustu i potrzeb odpowiednio sobie go dopasować.

Jezus odpada 

on gorszy od sąsiada:

"Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię."

gdy sąsiad:

nie bądźcie najeźdźcami. Zaprawdę, Bóg nie miłuje najeźdźców!".  

 

Bogów są tysiące

i jak żaden z używanych się nie przyda

można ułożyc pod siebie

Sagę rodu Dawida.

 

Miast na ludzi narzekać dobrze 

pokazać się wzorem człowieka.

(ireneo, listy do parafian)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - czasami tak jest  - 

                                                  Pzdr.

Witam - pokazać się wzorem człowieka - nie zawsze tak jest - 

                                                                                                        Pzdr.

Witaj - pokazać prawdziwe oblicze świata - przypomnieć o tym zawsze warto -

                                                                                                             Pzdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...