wystarczy

[lena2_]

za moje wiersze

chleba nie kupię

nie będą ich czytać tłumy

 

wystarczy

jedna dusza przystanie

by podarować

chwile zadumy

[Manek]

Akurat ten wiersz mogłoby więcej osób przeczytać. Jest mądry i zapraszający do zadumy.

 

Miałbym małą propozycję zmiany.

Sugerujesz niewielkie znaczenie własnych wierszy w nawale wielkiej poezji.

"Chwile" to jest ich jednak kilka. Czy nie za wiele?

Aby jeszcze dobitniej podkreślić wypowiedź proponuję "chwilkę"

"By podarować chwilkę zadumy"

Oczywiście jest to tylko moje małostkowe narzekanie nad już wysoką jakością treści.

Pozdrawiam

[andreas]

@lena2_Za swoje wiersze to chyba nikt w Polsce chleba nie kupi. W bibliotece, w której wypożyczam książki zauważyłem "Dzieła wszystkie" Miłosza ważące jakieś 5 kilogramów. Panie pracujące tam nie pamiętają, żeby ktoś tę pozycję w ostatnich latach wypożyczył. To my, na tym portalu mamy więcej czytelników.

Pozdrawiam.

[Robert Witold Gorzkowski]

@andreas wystarczy zobaczyć jak małą popularnością cieszą się tomiki wierszy, w dzisiejszych czasach mało się poezji czyta. Pamiętam jak byłem na wypoczynku w ośrodku mieli taki 5kg tomik Miłosza więc przez wyjazd cały przeczytałem. Choć nie wiem czy dobrze zrobiłem tak dużo naraz wierszy Miłosza z różnych okresów sprawiało że byłem lekturą znużony. Jednak lepiej jest dla autora jeśli się jego twórczość dozuje i kieruje się tematyką która interesuje.

[Jacek_Suchowicz]

ładnie

 

nad wierszem chwile zadumy

złożonym pięknie przez ciebie

niechcący posmyrał umysł

i zmienił - a co zostawię dla siebie

:)))

[Gość]

Myślicie, że kiedyś więcej poezji się czytało? Również sięgała po nią wąska grupa odbiorców, przede wszystkim musieli to być ludzie umiejący czytać (czyli odpadały najliczniejsze warstwy społeczne - chłopstwo, służba dworska, mieszczaństwo pewnie też, ewentualnie wyjątkiem mogli być ci najbogatsi i w jakimś stopniu wykształceni), po literaturę piękną sięgała głównie zainteresowana życiem kulturalnym arystokracja. Duchowni pewnie rzadziej, najwyżej jakieś religijne dzieła. Chyba zawsze była to dziedzina niszowa, dla elit, intelektualistów, środowisk akademickich - i pasjonatów.

Edytowane 19 Czerwca przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

[Robert Witold Gorzkowski]

@Naram-sin mnie bardziej chodziło o czasy komuny. W tych przaśnych czasach ludzie nie mając nic innego do roboty bardzo dużo czytali. Żywe były spotkania ze słowem i wspólne czytanie poezji. Pamiętam że tomiki z poezją znikały z księgarni trudno było coś fajnego z literatury dostać. Spotykaliśmy się w mieszkaniach nawet w obrębie jednego bloku. Teraz nikt się nie spotyka a bloki są anonimowe.