Emily Brontë - Nie bój się! cmentarny mur w świętej ciszy (Start not! upon the minster wall)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Nie bój się! cmentarny mur w świętej ciszy,

Rozświetlają jasne słońca promienie;

Samotnej, choć mój krok ci towarzyszy,

Dadzą ci święci przed bólem schronienie.

 

Nie kryj się, jeśli to południe w lecie;

Ten cień to tylko nocy powitanie.

Schody są strome, lecz nieduże przecież

Znajdziemy tu długie odpoczywanie.

 

Lecz jaka czeka wśród umarłych ścieżka?

Są w swoich grobach głęboko uśpieni;

Dlaczego w drodze do swych przyszłych mieszkań

Mieliby śmiertelni być przerażeni?

 

I Emily:

Start not! upon the minster wall,

Sunshine is shed in holy calm;

And, lonely though my footsteps fall,

The saints shall shelter thee from harm.

 

Shrink not if it be summer noon;

This shadow should night's welcome be.

These stairs are steep, but landed soon

We'll rest us long and quietly.

 

What though our path be o'er the dead?

They slumber soundly in the tomb;

And why should mortals fear to tread

Pathway to their future home?