Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

autorytet

Marta tak bardzo samotna
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Michał Barański

Michał Barański

Opublikowano
Opublikowano

za dużo wielokropków jak dla mnie - to trochę rozwleka ten wiersz;

drugi i trzeci wers zlałbym w jedną całość;

"Bóg przenika mnie na wskroś" - ile razy już to słyszałaś? po co powielać?

"Bóg to dla mnie wielki ktoś" - to mi się bardzo, bardzo nie podoba [wyrażenie, nie stosunek do Boga] - zbyt proste, banalne, potoczne

powdzenia i pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      Rajski Ptak

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Bożena De-Tre  zastanawia mnie czy to o lalce- myślę, że nie. Zabawianie się nie licząc z czyimiś uczuciami może boleć- paznokcie w kolorze tęczy są piękne- mogą  ranić- tak jak róża która ma kolce.  
    • Annna2
      Óma

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  Twoja Babcia miała takie samo jak moja. Pięknie. Chodziłam zawsze za nią jak cień. Czasami nie chciała bym z nią szła- gdy szła do Swobodna, aby porozmawiać ze swoją koleżanką- i tak lazłam chowając się między drzewami, a gdy już była za żwirownią- była ze mną- bała się że się zgubię. Nigdy nie gniewała się na mnie. Kocham ją- minęło tyle lat, a dziś byłam już u Mamy. I muszę też do Babci. Dziękuję     Twoja Babcia była też Piękna
    • Alicja_Wysocka
      Pełny magazynek

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Simon Tracy Wiersz to nie człowiek - ale często bywa jego cieniem. Mocno i intensywnie. Dla mnie osobiście ten klimat jest bardzo trudny emocjonalnie - pozostawia we mnie ciężar, który trudno unieść. To po prostu nie jest estetyka, w której się odnajduję.
    • Berenika97
      WROCŁAW

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrew Ach, Wrocław! Czuję w Twoim wierszu radość, ale się nie dziwię. Mnie też podarowano swojego czasu to piękne miasto. Dla niego zdecydowanie warto wstać z kanapy. Pozdrawiam. :)
    • Berenika97
      Oderwany

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Oderwany. Zły. Milczący.   Mówili: "On nigdy nie będzie normalny, On nigdy nie będzie pasował." A on… gubił słowa, jakby były za ciężkie dla ust. Uciekał. Chował się w trzewiach miasta, w którym cień był jedynym przyjacielem, i gdzie nikt nie pytał o imię. Chodził jak bezpański kot. Ranił nogi, a dusza krwawiła od dawna. Tworzył własną legendę, której nikt nie był w stanie mu odebrać. W domu? Pełno dzieci, samotnych jak on. W szkole? Tylko oczy. Wpatrzone. Wbijające się jak ostrza. Wymazywany ze zdjęć, jak plama, której nie da się zmyć. Łzy chował głęboko. Zobaczyłam. Poznałam. Usta — zatrzaśnięte. Oczy — dwa zimne sztylety. Serce — zbroja. Pięści — kamienie. I dziś…   po raz pierwszy otworzył dłonie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...