Wieczorne myśli

[EsKalisia]

Wspomnienia, jeszcze nie stygną.

Co mają być zimne,

jeśli wczoraj, po rzeczy, wdrapałam się do Ciebie i opadlam z sił.

Zeszłam, wracając z pustymi rękoma, z uwieszonym smutkiem, który mocno się trzymał wbrew mojej woli.

Nieraz uwiera mnie jeszcze,

przywołując dobre wspomnienia.

Niekiedy mam wrażenie, że wtedy,

między piętrem a parterem odczepił się i roztrzaskał o kamienne schody.