Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

las i jego dostojeństwo

skusiło mnie by napisać

o nim miły wiersz

 

żeby wystąpiły w nim buki

dęby jodły sosny  brzozy by

obecny  był wrzos i mech

 

a to wszystko upiekszała

łąka motyl kos świerszcz

zając sarna ryś i łoś

 

by przemówił nocą wilk

a potem zrobiła to sowa

te głosy echo ukradło

 

a nad ranem ozdobiony

promieniami i słońca

dopowiedział coś strumyk

 

któremu przytaknęła mgła

która calutki  las otuliła

swą delikatnością 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

miły, upiększała, itd., przecież wiersz nie musi ulepszać natury; takie określenia jak piękny, cudowny, uroczy nie mówią w istocie nic o opisywanych obiektach, natomiast wyprzedzają czytelnika w jego własnej ocenie.

 

Mgła kojarzy się z ciszą. W gęstej mgle można odnieść wrażenie, że wszystkie dźwięki gdzieś w nią wsiąknęły i niczego już nie słychać.

 

Całokształt trochę jak oleodruk, trochę jak fototapeta, ale śpiew kosa o świcie wykonuje dobrą robotę.

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - fajnie że  ten kos na tak - 

                                                             Pzdr.

                                                                   

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Wiesław Jasiński... jak miło, że to właśnie przeczytane... :) Dziękuję.
    • Na zima kedy ciamno i tajamno je, to sia człoziekoziu z psirzów wylyźć nie chce. Zgniły nimk siedzi abo co. Po Nowam Roku, jek pozietrze dopasowało, to łu noju zawdy sia draszowało. Dnie i zieczory na Warniji to fejn só. Kele psieca siedzić, cejtunki cytoć, godać, abo patrzypyski przedować, coby na niebzie ziórozie łoboczyć.     Tyle marzeń już śpi nieżywych. Chmury są takie same jak na Fidonisi. Tyś tą jedyną z moich Ziem szczęśliwych. mitycznych nurtów, dziś jakoś dziwnie cisi. Tam Leuke znów klangoru chce jeszcze, żurawi krzyku niczym herosi. Pierwszy skrzydłami tnie powietrze, szyk V ułatwia innym szybowanie. Lecąc tuż za sobą złagodzą świata małość. Za tęczowym mostem znów sny uspokoją. Z nimi tylko Victorii doskonałość. A potem pójdę tam gdzie Isztar szła spać, wszystkie czary napełnię miłością. Tylko nie wiem, czy na sen mnie stać.                         ziórozie- żurawie draszować- młócić zgniły- leniwy cejtunki- gazety patrzypyski przedować- patrzeć bezmyślnie (gwara warmińska)                        
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      :) "Ostatnio", ponieważ jakiś czas temu wysłałem książkę do kilku wydawnictw (ok. dziesięciu :)) i czekałem na jakąkolwiek odpowiedź. Choćby odmowną. Niestety, cisza... chociaż odmowne odpowiedzi już mi się kiedyś zdarzały :))))), więc ostatnio. Nie wiem, ale wydaje mi się, że bez własnego wkładu finansowego ciężko jest cokolwiek teraz wydać... szczególnie jeśli jest się nieznanym nikomu grafomanem ;)   Pozdrawiam. 
    • Refleksyjnie, a to jedna z możliwości, jak będzie. No i ta nicość, która już niczego nie może, oprócz może wywołania smutku u tych, którzy zostali. Pozdrawiam
    • @viola arvensis Oj Violka, w sercu nie ma gratów, tam jest tylko to, co żyje. Pozdrawiam poniedziałkowo :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...