Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

idź stąd

zanim utoniesz

nim cicho bez plusku

za kostki

wciągną cię pod powierzchnię

słowa z deszczu i gliny

 

nim nabierzesz wody

i opadniesz

na dnie

przy mnie

Opublikowano

@Roma Jako dziecko omijałam kałuże, ponieważ przeglądało się w nich niebo.

Do nieba było wysoko, a w kałuży niebo było głęboko, bałam się, że mogłabym się utopić, pamiętam to.

Teraz śmieję się z tego, ale wtedy, nie było mi do śmiechu.

Z dziećmi trzeba uważać i myśleć co się mówi. Mały Juruś, był takim słodkim dzieciakiem, że kiedyś powiedziałam mu, że chyba go zjem. Mój ty smutku, jak on się wtedy przestraszył

i rozpłakał, nie mogłam go uspokoić, już nigdy tego nie powiem żadnemu dziecku.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odniosłam sobie ten fragment do kogoś, kto może pogrążyć Cię na dnie, ciągnąć za sobą.

Opublikowano

@JAPA dziękuję :)

@Alicja_Wysocka @Alicja_Wysocka Ja za to każdą rozchlapywałam, w każdą musiałam wbiec, w każdej poskakać. 

Dzieci o wiele więcej widzą niż dorośli, mocniej czują i tak, masz rację, trzeba z nimi ostrożnie, delikatnie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Myślę, że słusznie.

Dziękuję za komentarz, dobrego dnia :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...