Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Witaj - poetycko po całości - wiersz na dużego plusa -

                                                                                                 Pzdr.wieczorowo.

                                                                                                

Opublikowano (edytowane)

@patogenAI

Mam w naturze bełkot - brak sensowności odbioru... 'Nieuzasadnione metafory' - nie że bronię się, pomimo wszystko ale mam swoistą manierę pisania o czymś ważnym w dość specyficzny sposób. Przykro mi, nie trafiłam w twoje gusta. 

 

 

@Bożena De-Tre

Jeszcze oddycham...

 

 

Edytowane przez Domysły Monika (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

każdy tu pisze tak jak umie

pragnąc zostawić cząstkę siebie

pewnie że zawsze można lepiej

ale zatrzymał mnie i ciebie

 

gdybym miał pewność - piszę dobrze

nie wstawiałbym tu żadnych wierszy

drukuję książki kasę rąbię

a dziś opinia każda cieszy

 

każdy ma prawo mieć własne zdanie

i kulturalnie je wyrażać

i coś pochwalić oraz zganić

trzeba się uczyć nie obrażać

:))

 

Opublikowano

@patogenAI

Serce treści to....

Kryzys tożsamości, poszukiwanie sensu istnienia, poczucie nierealności świata, odrębność i samotność jednostki;

Wiersz ukazuje stan zawieszenia – między „nie byciem” a „byciem”, między snem a jawą, między znanym a nieznanym. To „przestrzeń przejścia”, która często prowadzi do transformacji osobowości, ale jest trudna i niekomfortowa.

To podróż przez wewnętrzny chaos ku możliwemu samopoznaniu.

Człowiek, który ma wewnętrzny chaos, jest chaosem, którego nikt, łącznie z nim, logicznie nie uchwyci. Jeśli będę od niego wymagać, by był taki, żebym go zrozumiał, jest to dla niego niemożliwe. Więc jaka jest "moja" rola w tym? Pójść z nim tą drogą, nadać jej subtelne - logiki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Technicznie tekst to klapa, tu nie ma dyskusji. Ale widzisz, ja jestem taki trochę niuans literacki.

A po drugie, patrz: gdybyś od razu z takim komentarzem "wjechał" co ten teraz

Powiem Ci, jest różnica .

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin Dziękuję za każde mądre słowo. @Bożena De-Tre No tak po ludzku-:) z wschodem słońca dziękuję ……..( kropek proszę nie liczyć czasu szkoda….jest przecież „ darem ulotnym”.
    • @Naram-sin Dziękuję za wyczerpujący komentarz. Wiersz pisany po dłuższej przerwie (taka sobie wymówka ;)), co nie zmienia faktu, że zgadzam się z Tobą co do jego wad. W trakcie pisania ogarnęło mnie lenistwo i średniówkę sobię darowałem.   Dzięki raz jeszcze za wypunktowanie!   J
    • Krótki, zastanawiający. Dużo w tym wierszu ukrytego niedosytu. Piękno, które powinno ukoić, nakarmić, wymyka się, jak te nienamalowane ptaki. To może być chociażby niedosyt twórczy. Istota rzeczy, którą chciałoby się utrwalić, jest poza zasięgiem, jest w innym folderze. Czeka na odkrycie, ale podmiot liryczny patrzy w innym kierunku. Tekst próbuje też zgłębić sam proces przetwarzania dziś zobaczonego na obraz poetycki i przez to jest, z pewnej perspektywy, autoteliczny.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        rozwinął się   Na hip hopie znam się średnio. Mogę tylko pobieżnie ocenić, że tekst ma cechy charakterystyczne - używa  przejaskrawień, posługuje się karykaturą i elementami groteski, reprezentuje postawę buntu, zdecydowanie anty-mieszczańską. Podejmuje typowe tematy, np. blaski i cienie dorastania w mieście (świat blokowisk), próby ucieczki od nudy, marazmu, bylejakości, muzykę traktuje jak drogę do wolności. Mocne jest poczucie przynależności grupowej, nawiązanie do wspólnych doświadczeń. Uliczny język ma podkreślić odcięcie się od konserwatywnej rzeczywistości. Znaczy się, chyba jest dobrze. Ale jako boomer, to co ja tam wiem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tylko film? To wcale nie brzmi uspokajająco. Wiele filmów potrafi siedzieć człowiekowi w głowie przez całe życie. Zostaje jakiś wstrząsający obraz, jakaś przeżyta emocja, jakiś trigger, który później w najmniej oczekiwanych momentach uruchamia rozmaite psycho-reakcje. Np.obejrzane w dzieciństwie filmy dla dorosłych albo horrory. W wierszu film można rozpatrywać niedosłownie (np. przenośnia życia), rzecz jasna, i wtedy jeszcze bardziej potęguje się to coś niepokojącego. Jest takie internetowe powiedzenie, że' tego się nie da od-zobaczyć.' Zjawiska, osoby,sytuacje wdrukowane w podświadomość są w stanie nękać bardzo długo. Ogród na końcu - to, bez wątpienia jest to - powrót do raju, gdy filmy (kolejne epizody życia) się skończą. Wtedy następuje także uwolnienie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...