Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

z pustą kieszenią

wyruszył w świat

droga  mu weną

obok szedł wiatr

 

z pustym plecakiem

wolno wędruje

wolność mu znakiem

mgła łąki maluje

 

jutrem się niemartwi

dziś jego sterem

widzi kamień

porośnięty mchem

 

klęka przednim

szuka minionego

dodaje mu sił

historia jego

 

nie martwi kieszeń

ani pusty plecak

zasypia ze snem

czując jego smak

 

o świcie się budzi

rosą twarz myje

ulubioną nuci

radości nie kryje

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ballada to gatunek, który aż się prosi o dobry rytm, przecież docelowo ma być przeznaczona do śpiewania.

W balladzie powinna się rozwijać jakaś historia i zmierzać do punktu zwrotnego - tutaj tego nie ma. Przydałby się też jakiś refren.To raczej materiał na piosenkę, ale kompozycja jest chaotyczna, puszczona na żywioł. Tekst jakby urywał się, niedokończony. Metaforyka może nieszczególnie ambitna, ale do ogniska i gitary w sam raz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - fajnie że brzmi - dziękuje - 

                                                               Pzdr.

Witam - tak wyszło - miło że czytasz - 

                                                                        Pzdr.

Witaj - wiersz do ogniska dobre i to - poprawiłem tytuł by nie raził - 

                                                                                                                Pzdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Wiesław Jasiński... jak miło, że to właśnie przeczytane... :) Dziękuję.
    • Na zima kedy ciamno i tajamno je, to sia człoziekoziu z psirzów wylyźć nie chce. Zgniły nimk siedzi abo co. Po Nowam Roku, jek pozietrze dopasowało, to łu noju zawdy sia draszowało. Dnie i zieczory na Warniji to fejn só. Kele psieca siedzić, cejtunki cytoć, godać, abo patrzypyski przedować, coby na niebzie ziórozie łoboczyć.     Tyle marzeń już śpi nieżywych. Chmury są takie same jak na Fidonisi. Tyś tą jedyną z moich Ziem szczęśliwych. mitycznych nurtów, dziś jakoś dziwnie cisi. Tam Leuke znów klangoru chce jeszcze, żurawi krzyku niczym herosi. Pierwszy skrzydłami tnie powietrze, szyk V ułatwia innym szybowanie. Lecąc tuż za sobą złagodzą świata małość. Za tęczowym mostem znów sny uspokoją. Z nimi tylko Victorii doskonałość. A potem pójdę tam gdzie Isztar szła spać, wszystkie czary napełnię miłością. Tylko nie wiem, czy na sen mnie stać.                         ziórozie- żurawie draszować- młócić zgniły- leniwy cejtunki- gazety patrzypyski przedować- patrzeć bezmyślnie (gwara warmińska)                        
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      :) "Ostatnio", ponieważ jakiś czas temu wysłałem książkę do kilku wydawnictw (ok. dziesięciu :)) i czekałem na jakąkolwiek odpowiedź. Choćby odmowną. Niestety, cisza... chociaż odmowne odpowiedzi już mi się kiedyś zdarzały :))))), więc ostatnio. Nie wiem, ale wydaje mi się, że bez własnego wkładu finansowego ciężko jest cokolwiek teraz wydać... szczególnie jeśli jest się nieznanym nikomu grafomanem ;)   Pozdrawiam. 
    • Refleksyjnie, a to jedna z możliwości, jak będzie. No i ta nicość, która już niczego nie może, oprócz może wywołania smutku u tych, którzy zostali. Pozdrawiam
    • @viola arvensis Oj Violka, w sercu nie ma gratów, tam jest tylko to, co żyje. Pozdrawiam poniedziałkowo :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...