Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

z dala od gorących dłoni

w miejscu gdzie zalega zima

w płucach zawodzi wiatr -

lodowymi igłami przebija

oczy od wewnątrz

 

tam zbierają zamrożone łzy

chowają po kieszeniach

 

stawiają sople  

w miejscu  

gdzie nienazwane ciała

otwierają się  

jak kwiaty mięty  

wśród śnieżnych wydm  

 

liczą kości  

odnalezione po blasku

wyrwanym białości

wykrojone

ostrzem księżyca  

 

nauczyli się

chodzić tak cicho

 

ciemność myśli

że nie ma

komu słuchać

płaczu

Opublikowano (edytowane)

@Jacek_Suchowicz bardzo trafne.
 

Zainspirował mnie film „Wind River…”, ale po napisaniu tego tekstu odkryłem też takie konotacje. Generalnie naszła mnie taka myśl, że tragedie ludzkie wydają się być fundamentalnie uniwersalne - jakkolwiek dziwnie bądź niepokojąco to brzmi - jednak to indywidualne historie nadają im znaczenie. 

Edytowane przez m1234 (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...