Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na scenie
Faust się miota
nie wiadomo już
czy ten Goethego
czy może Marlowe’a
którego nazwisko
krzyczało z afisza
niesłusznie skazanie
i uwięzione

efekciarstwo
goni kabotynizm
w wyścigu o poklask
chyba nadgania
bo oto naga Afrodyta
elegancko wygolona
wzniośle widzom wzwód serwuje

i niestety tylko tyle
było tego nadganiania

szkapa bowiem ta wychudła
co wepchnęli ją na deski
może w ramach interludium
nie-dościgła

kontr-ekspresji
monologów

Opublikowano

To jest raczej eksperyment. Byłem ciekaw komenatrzy. Jak ktoś ma pomysł jak zmienić wersyfikacje (tylko tak żebya miała ona sens), czy niektóre zwroty, to chętnie posłucham (ale raczej nie Lemensa)

Pozdrawiam prawie wszystkich.

Opublikowano

Dzięki za plusa. Co do pomysłu, to wiersz jest raczej moją osobista refleksją na temat przedstawienia, które byłem zmuszony obejrzeć jakiś rok temu w tytułowym teatrze. Nie wiem czy można to uznać za oryginalne...

Pozdrawiam.

Opublikowano

teatr Jaracza cenię za scenę kameralną:)

podejrzewam że zanudzałeś się na tym przedstawieniu o którym piszesz:) ale tak na powaznie to uwazam ze to calkiem ciekawy eksperyment;) tez kiedys napisalam wiersz inspirowany przedstawieniem z tego samego teatru:)

wroce tu jeszcze i napisze coś wiecej o samym wierszu

pozdr. agnes

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Przedstawieniem był "Doktor Faustus" Christophera Marlowe'a, nie było nudne, tylko oburzające. Czytałem oryginalną sztukę tydzień wcześniej i nie wiem co wystawiali w Jaraczu, ale to nie było nawet podobne. Było mi niedobrze jak stamtąd wyszedłem.

To jest najlepszy z teatrów łódzkich, ale z drugiej strony, one są słynne z tego, że kiepskie.

Pozdrawiam.
Opublikowano

no właśnie nie wiem jak to z tym teatrem do końca jest...niby dobry, ale czasem zdarzają się klapy:) moze tak zinterpretowali tę sztukę:P ja się jakoś specjalnie nie zachwycam, choć przyznaję, że nie jest źle....:) (ja bym jeszcze Nowy typowała), to chyba nie o wierszu:P

dość duzo entreujesz, może za... ale podoba mi się slownictwo i doza humoru:)

pozdr.

Opublikowano

Zmieniłem trochę wersyfikację, ale nie wiem czy lepiej, czy gorzej. Enteruję tam, gdzie uważam, wers może stanowić osobną myśl, albo dla zaznaczenia pauz... No niech ktoś coś o tym napisze, bo mam wrażenie, że napisałem wiersz, a nic z tego nie wynika dla zasobu mojej wiedzy :(

Opublikowano

na scenie Faust się miota
nie wiadomo już czy ten
Goethego czy może Marlowe’a
-nazwisko krzyczące z afisza
niesłusznie skazanE
i uwięzione

efekciarstwo goni kabotynizm
w wyścigu o poklask
chyba nadgania
bo oto naga Afrodyta
elegancko wygolona
wzniośle widzom wzwód serwuje

i niestety tylko tyle
było tego nadganiania


szkapa bowiem ta wychudła
co wepchnęli ją na deski
może w ramach interludium

nie-dościgła

kontr-ekspresji
monologów

ja bym to zapisała tak....w dłuższych wersach....ale to tylko taki mały mix:)

pozdr. agnes

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...