m'ość z łączki

[Groschek]

czułość chodzi delikatnie
nie zaczepia umięśnionej
twarzy z dzika ani małpki
o pożyciu jednostronnym

ufność czasu zbudowana
wieczorami towarzystwa
myśli myszek o śniadaniu
rozprawiając od odpustu

nici wiosny niosą osprzęt
żeby ukryć swoją małość
jak po polu świeżej trawy
wybieg pestek ustawiają;

ale gdzie jest broń uparta
podczas mości zdobyć ule
gdzie są ściągi Bonaparte?
rytmu szczęścia konfitury;

cały słońca blask bez cieni
wiatru szczypty do zakąski
zimny piwnic padół zmienić
w śpiew adoracji pól złączki

[poezja.tanczy]

@Groschek

tak. o to chodzi w dobrym pisaniu

Płyniesz :)

M.