bezdech

[Marek Hipnotyzer]

rzutem oka na taśmę
próbuję trafić uciekającą
w samo serce
wdycham
ten dym
a on pozostawia zawiesinę
jak na szkle

tupanie nóg
skrzypienie łóżka
nie dla mnie dzisiaj
wielobarwne smaki
sok na języku

wyginamy się
na bezdechu
aż nie przyjdzie
śmierć

[Natan Lemens]

Wciągając kawę do ust też robie na chwile bezdech, prawie jak pel tego wiersza. To straszne !

[Piotr Sanocki]

Pierwsza strofa mi nie pasuje. A konkretnie choodzi o wers "wzdycham". Nie pasuje w środku zwrotki, pełni funkcję pauzy. Brzydko też wyglądałby jako osobna strofa. Poza tym nie zrozumiałem zdania:

"ten dym
a on pozostawia zawiesinę
jak na szkle" - wnioskuję, że "a on" odnosi się do "dymu", ale nie widzę tutaj wyróżnionego specjalnie innego przedmiotu, do którego peel się odnosi.
Jeszcze wers: "jak na szkle" - brzmi nierytmicznie. Ale ciekawy obraz. Szkło zmatowione przez dym...

W drugiej zwrotce:
"tupanie nóg
skrzypienie łóżka
(...)
sok na języku" - nie podoba mi się taka "wyliczanka". Za dużą rolę chcesz przypisać odbiorcy. Nie chodzi mi oczywiście o ułatwienie sprawy czytelnikowi. Ale aby przez przypadek nie za wiele chcesz powiedzieć w kilku słowach. Takie niedopowiedzenia sprzyjają temu i jestem im stanowczo przeciwny.

Zakończenie też nie jest rewelacyjne. Chociaż myślałem, że ono coś wyjaśni. Wyjaśniło, ale to czego już się domyśliłem. Nic nadzwyczajnego. Wymaga ożywienia (jak zresztą cały wiersz).

Pozdrawiam serdecznie

[Marek Hipnotyzer]

wdycham dym
nie wzdycham

[Piotr Sanocki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ha! :) Wiedziałem, że coś mi nie pasuje. Teraz wszystko już jasne - jak dym :)
Wybacz, że nie doczytałem za długo już maluję i wzrok już nie taki ;)

Ale to i tak nie zmienia faktu, że ciężko się czyta. Ciężko przeskoczyć później wers:

"w samo serce
wdycham
[u]t[/u]en [u]d[/u]ym " - tutaj zwalnia się tempo.

w - powtarza się, ciężko później przrzucić się na ten - przez co może powstać niewygodna pauza.

Pozdrawiam serdecznie

[Roman Bezet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dykcję trzeba ćwiczyć, Piotrze, bo to, co wypisujesz pod tym wierszem, to istne banialuki!
"jak na szkle" - brzmi nierytmicznie ??? Wobec tego może jakaś analizka stóp wiersza?

"Za dużą rolę chcesz przypisać odbiorcy. Nie chodzi mi oczywiście o ułatwienie sprawy czytelnikowi. Ale aby przez przypadek nie za wiele chcesz powiedzieć w kilku słowach. Takie niedopowiedzenia sprzyjają temu i jestem im stanowczo przeciwny." - czy poezja nie jest przypadkiem sztuką mówienia wielu rzeczy w niewielkiej ilości słów? I co z tym odbiorcą: ułatwiać mu czy przypisywać duża rolę? Nie mogę tego pojąć ;)
"Nic nadzwyczajnego. Wymaga ożywienia (jak zresztą cały wiersz)." - ożywienia? czy mówisz o animizacji? Bo w innym wypadku, czyż "martwą" jest potępiona wcześniej wyliczanka?
Coś z tymi komentarzami jest nie tak - moim zdaniem.

Co zaś do wiersza, to jeden z nielicznych tego autora, który nie wywołuje we mnie od razu zastrzeżeń czy uwag. Poza banalną (jeśli śmierć może być banalna) piontą - dla mnie za łatwą lub za wprost.
pzdr. b

[Piotr Sanocki]

Skoro to są wg Ciebie "banialuki" to mnie to nie interesuje. Jeżeli te "banialuki" wpływają na odbiór wiersza, jego klimat i płynność czytania, to widocznie nie są takimi "banialukami".

Pozdrawiam serdecznie