Kolejne pół godziny

[m1234]

ślady dotyku fruwają

od drzwi po telewizor

oblepiły klamkę od środka

i ten sam kanał -

lecą reklamy

poduszek zżerających

plecy

 

zagłuszają płytki oddech

penetrują korytarz

jej odbicie wytrawiło

obrys w lustrze

 

czasami słychać

wspomnienia z szafy –

takie na wyciągnięcie ręki

wątłych ramion

drżących dłoni

zawstydzonych

dobrobytem

nikogo

 

zegar wylizuje kolejne

pół godziny

mrugnięcia minut

– jedna – druga – trzecia

nie ma czasu popłakać

 

ani z kim

 

tylko święci ścienni

przerażeni echem

i osobniczym węglem

 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... ten fragment szczególnie, ostatni wers trochę niezrozumiały dla mnie... całość daje 'po łbie'.

"kolejne pół godziny" ... to być może w wielu domach czas - non stop.

Jeśli o reklamy chodzi... nienawidzę ich, dlatego już dłuuugi czas żyję bez TV.

Pozdrawiam.

[Bożena De-Tre]

@m1234 Zatrzymał...zasmucił Twój wiersz....szkoda że nie ma już Świętych na ścianach.Niosły przynajmniej Nadzieję...pomyślałam przez chwilę.

@Bożena De-Tre Ps ''wiersz przypominajka''.

[m1234]

@Nata_Kruk ostatni wers to oddech, a raczej - tutaj - pokłady tego „zabierającego życie” dwutlenku węgla osiadającego na ścianach grubą warstwą, w przestrzeni wiecznego zamknięcia, samotności z wyboru, bez perspektyw na „świeże powietrze”. Użyłem tego bardzo organicznego porównania, bo dokładnie tak to „zobaczyłem”.

Dziękuję za komentarz i reakcję :)

 

@Bożena De-Tre dziękuję za pochylenie się :) Utwór rzeczywiście ciężki znaczeniowo.

Edytowane Piątek o 06:32 przez m1234 (wyświetl historię edycji)

[Bożena De-Tre]

@m1234 Jednak Życie pięknie uzależnia....i to jest sens przemijania...chociaż tego ''ostatniego żal''płyniemy do OCEANU.Tylko cholera....zbyt dużo ''wody '' wokół....................słońce dzisiaj .Takie tam Twój wiersz wywołał i chyba o to chodziło POECIE pomyślałam''skrótem''..........

[Alicja_Wysocka]

@m1234

Reklam też nienawidzę, są za długie. Można przez ten czas pójść wykąpać się, lub wziąć ślub, wrócić i jeszcze będą. Poza tym, kradną nam prąd, a każą go oszczędzać, 

A teraz do wiersza.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zabłyszczało mi jak oczko w pierścionku, dyskretnie, gustownie. Ładnie piszesz o tym co czujesz, u mężczyzn to podobno trudne, a u Ciebie takie fajne jak prawdziwe,

przekonujące i do uwierzenia.

Z pozdrowieniem :)

[Domysły Monika]

@m1234 Potrafisz zapętlić czasoprzestrzeń..

Kolejne pół godziny - dodaje do listy mój ulubiony

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Będę tu wracać - moje myśli z treścią, ciekawe snują wnioski.

Pozdrawiam

[mariusz ziółkowski]

@m1234 Rzeczywistość u wielu nie tylko starszych osób właśnie tak wygląda. Mam ten obraz przed oczami i trochę się boję... . Pozdrawiam.

[piąteprzezdziesiąte]

Mam tak samo, jak Nata.

Najbardziej dwie ostatnie strofy, bo są fizycznie odczuwalne.

Pozdrawiam.

[beta_b]

Ładnie malujesz obraz samotności. Ładnie piszesz, obrazy przepływają jak kadry kamery. Będę Cię czytać. bb

PS W nawiązaniu stary tekst:

 

Nic mu się nie dzieje,
jest w domu, niegłodne,
przyklejone do szyby
ogląda film o życiu.

Opowiada bajkę o panu,
który zgasił światło.
Sprawnie liczy kroki na balkonie.
A na trzecim piętrze szczeka pies.

Gra z oddechem w kółko krzyżyk:
ciepły oddech, zimna szyba, pusty dom.
Nic mu się nie dzieje
rzuconemu na pożarcie samotności.