Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zawsze musi być przegrany,

który nigdy nie jest doceniany.

Świadomość jego krąży wokół siebie,

ale i tak myślą jest za siebie.

 

Wtedy nie wiesz, gdzie masz iść,

bo wiesz, że boisz się wyjść.

Każdy myśli, że to takie łatwe:

zapomnieć i uważać martwienie za zdatwe. 

 

Jednak pamiętasz, jakie to było piękne,

mieć nadzieję i wiarę w przeznaczenie.

Zaczynasz marzyć, jak mogłoby być,

gdybyś naprawdę mógł zwyciężyć.

 

Zamieniasz się w dziecko, co wierzy we sny,

bawisz się w przekonanie, że to możesz być ty.

Ale twoje zwątpienie nabiera na sile,

gdy widzisz, że nie jesteś na szczycie.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pomimo rozwoju technologii ludzie nadal grają w szachy, malują obrazy i piszą wiersze. Otworzenie nowych obszarów aktywności wcale nie musi oznaczać zamknięcia dotychczasowych. Pozdrawiam.    P.S: Też robiłem takie eksperymenty, ale po początkowym zaskoczeniu, doszedłem do wniosku, że nic nie zastąpi samodzielnego złożenia kilku linijek tekstu. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Też miałem kilka takich atlasów. Z tego co pamiętam, to były Grzby, Ptaki, Drzewa, Rośliny i kilka atlasów zielarskich. Jeśli chodzi o grzyby, to zbieraliśmy tylko kilka gatunków, co do których byliśmy pewni, że są jadalne. Nawet wyposażony w atlas nie odważyłem się zbierać innych :))). Jeszcze taka dygresja. W tamtym roku słyszałem o zatruciu się grzybami przez parę, która zbierała je na podstawie atlasu. Atlas został napisany przez AI. Pozdrawiam.
    • wciskałam ci gwiazdy w ręce  dwie półkule miękkich planet chciały być ssane  ale przez mrok oślepłeś i nie widziałeś    w miękkości  lekkości w czułości  wgryziona w słońce  stoję boso w pomarańczowej kałuży    uciekam przed chandrą za włosy targam wiatr całuje mnie mocno i niesie przez błękitne fale poddaję się    gdy odzyskujesz wzrok jestem pokryta kumkwatowym likierem bierzesz kieliszek wypada z rąk   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak kiedyś było. Atlasy, encyklopedie, słowniki były dla ludzi głodnych wiedzy. Najmłodsze pokolenia już chyba nie będą w stanie tego zrozumieć. Ciągle mam braki w ornitologii, ale jeśli uda mi się zrobić zdjęcie przedstawiciela jakiegoś nieznanego gatunku, to wysyłam je wyszukiwarce i w ułamku sekundy mam odpowiedź. Wielka szkoda, że możliwości technologii, w którą się wyposażamy, bardzo często są marnotrawione na głupoty przede wszystkim. No cóż, chyba już taka nasza ludzka natura po prostu. Dzięki za czytanie :) Pozdrawiam.         @Alicja_Wysocka Może. I niestety zjada. Rudziki, to bardzo ufne i śmiałe ptaszki. Pozwalają podchodzić do siebie bardzo blisko, często dosłownie na wyciągnięcie ręki. Niestety chyba jednak ta śmiałość nie zawsze popłaca. Średnia długość życia rudzik, szacowana przez ornitologów wynosi zaledwie ok. roku. W tym czasie rudzik musi dorosnąć, znaleźć partnera/partnerkę, założyć gniazdo i wychować następne pokolenie. To jest niesamowite.       Dziękuję serdecznie. Pozdrawiam.      
    • @lena2_ nie belkę podaruję ale w czoło pocałuję drogę prostą zobaczysz może już nie zboczysz  ...  Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...