spokój (zmącony)

[Cole]

siedząc w oknie obserwuję nocne niebo

gwiazdy, księżyc nad głową, tego

tylko mi potrzeba 

by ukoić skołataną głowę 

księżyca, gwiazd, i nieba 

 

cisza, głucha cisza 

nic nie terkocze, nie skrzypi, 

nie wali, nie stuka,

nikt do mnie nie dzwoni, nie pisze, nie szuka 

w tej ciszy nachodzą mnie myśli dość przykre 

 

 

dzisiaj zabiłem przyjaciela. 

okazało się to dużo prostsze niż myślałem

zwyczajnie pozbyłem się złudzenia, że niby jest

choć od dawna wcale go nie miałem

 

nie było motywu, nie ma corpus delicti

nie ma już nas i tego co mieliśmy

i choć czuję już spokój to jednak pewna myśl mnie męczy - 

świadomość, że dla niego to ja umarłem pierwszy. 

[Alicja_Wysocka]

@Cole Też mam takiego przyjaciela, nawet go kocham i zabiegam o towarzystwo.

Nazywa się Złudzenie, więc to jest Ono, jakaś trzecia płeć :) Otwiera mi drzwi do wyobraźni, coś jak drzwi do lasu Piąte, nie zabijaj, więc się nie odważę, przeciwnie, będę dbała żeby żyło :)

Dzięki za inspirację :)

[Rafael Marius]

@Cole

 

Tak to bywa w życiu niestety.

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

złudzenia można zabić 

lecz w sercu tkwi nadzieja

co zawsze nas prowadzi

i świat pozwala zmieniać

:)

[Domysły Monika]

@Cole i choć myśli dręczą przykre to ta cisza - rozliczyć, zmierzyć się potrzebna. Mądre, stonowane.

Mocny stoi tu charakter, bez gniewu wspomina o przyjacielu.