Wędrówka

[Dekaos Dondi]

wędrowiec ścieżką podąża

ślady zostawia

głębokie

ciężar co dźwiga osądza

bo trudniej z każdym

 

krokiem

 

zatem przystaje co chwila

zrzuca go z siebie

po trochu

łatwiej wędrówkę zaczynać

wtem dzień utonął

 

w mroku

 

o świcie nic go nie męczy

wielka spotkała

go łaska

zniknął ten ciężar przeklęty

ostatnia tkwi w nim

 

drzazga

 

co w żyle wnet popłynęła

lekka jak w piórko

zaklęta

nie musi dźwigać on teraz

dotarła wreszcie do serca

[Jacek_Suchowicz]

a w sercu się rozpłynęła

zniknęła w aortach 

i żyłach

a suszy teraz wędrowca

nie powiem co on

wypija

:))))

[andreas]

Globtroter

 

znał tylko kąty Tarnowskich Gór

więc ruszył w Polskę Zenek piechur

choć na mapie brak wioszczynki

drogę znalazł i do Inki

bo nie omijał on żadnej z dziur

 

Pozdrowionka.

[Dekaos Dondi]

@Jacek_Suchowicz ↔No cóż. Podziękować muszę, za wierszowaną, pozytywną nutę:)

Pozdrawiam:))

***

 

@andreas ↔Tu też nie uciekam od takiej mowy, dzięki za pozytyw limerykowy:)

Pozdrawiam:))

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Dekaos DondiInfekcja, zaraz zaraz to raczej zakażenie, co ja gadam, przecież to jedno i to samo.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Dekaos Dondi]

@Wiesław J.K. ↔Dzięki:)↔Gdyby tak spojrzeć, to owszem, jarzysz dobrze:)↔Pozdrawiam:))