Jest ich dwie

[Domysły Monika]

 

Strachem przymykam powieki,
Lecz widzę więcej – wciąż widzę daleko.
Zrywa badyle, nazywa je kwiaty,
Łóżko ścieli starannie – trupem leżę, ja, bez odzienia.

 

Słowa uśmiechem zakrapia,
dla mnie są kamieniem - co tłumią oddech. 
Brakuje... powietrza!
Głaszcze psa o poranku,
Lecz ja nim nie jestem – to nie mój skrawek poranka.

 

Szukam w trwodze...
 Drogi nie znajdę?
Znaki poplątał chochlik kudłaty i kpiąco
spogląda - jak plączą mi się nogi.
Czy lekko stąpam, czy ciężko krok wiodę,
To i tak te same łzy malują mnie w chłodzie.

 

 

Czarne chusteczki na głowę wdziewam,
Żałoba to tęsknota – wieczna, nieprzerwana.

 

 

 

 

Edytowane 2 godziny temu przez Domysły Monika (wyświetl historię edycji)

[EsKalisia]

@Domysły Monika Ogarnął mnie mrok bijący z wiersza.

Nadzieja, nam głupcom, umiera ostatnia

Pozdrawiam,

K.

 

 

[Domysły Monika]

@EsKalisia mimo że ostatnia to jednak i ona umiera .

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Witalisa]

@Domysły Monika - przejmujące.

A teraz rzepy: w wersach 4 i przedostatnim (?) - literówki; "a mi są kamieniem" - pod akcentem musi być "mnie" (może: dla mnie są kamieniem); o jedną kropkę za dużo w wielokropku; zbędne spacje przed wykrzyknikiem i pytajnikiem oraz przed "Brakuje" i "Drogi"; po "spogląda" i "kamieniem" jest dywiz zamiast myślnika (a widzę, że masz w klawiaturze obydwa znaki); myślę, że powinno być: nazywa je: kwiaty (bez dwukropka chyba trzeba by deklinować); na końcu raczej powinien być znak interp. (jak w całym wierszu).

Zdaje się, że szybko piszesz, tak niejedno się przepuści.

[Rafael Marius]

@Domysły Monika

 

Jakaś bardzo smutna sytuacja i z tych gorszych niż złe.

[Domysły Monika]

@Witalisa Tego przejmujące nie mogłaś więcej...

i "rzepy" umniejszyć

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

(żart) .

Z tymi znakami to jest u mnie "automatik" zawsze po słowie stawiam spację - mówią że trzeba mnie chyba linijką po łapce.

Z tym kamieniem teraz jest  

Co do literówek niby je wypatruję a jednak guzik widzę - żeby nie było że się usprawiedliwiam 

Ale chyba "sugestywne" słowa mi wskakują a ja im wierzę. 

Poprawie chyba że znowu coś przeoczę 

a na pewno przeoczę

Dzięki kochana wdzięczna Ci jestem

@Rafael Marius beznadziejna sytuacja.

[violetta]

Jest tu piękne życie, tylko je zobaczyć:)

[m1234]

@Domysły Monika Wiersz jest taki.. nasycony. W dobrym sensie. Mamy obraz - miękkie, twarde. Wszystko owinięte emocjami, gęsto od znaczeń i napięcia. Każdy wers waży, dobrze, że zostawiłaś oddech pomiędzy zwrotkami, zwłaszcza, że przecież "Brakuje... powietrza!" ;)

 

Intrygująca kompozycja, wymaga więcej przebiegów. Na pewno ode mnie :)

[Witalisa]

@Domysły Monika @Domysły Monika - tak, proporcja zbójecka

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chodziło o "uwdziewam" - licentia poetica? (w słowniku nie znajduję). Pozdr.

[Domysły Monika]

@m1234 ona miękka on twardy ...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jakby tak głęboko wdech, wydech - tyle jest tlenu dookoła przebieg ma jeszcze

Pozdrawiam  

@violetta czy pięknie? Kwestia sporna.

W braku akceptacji odnaleźć piękno? 

 

[Stracony]

@Domysły Monika

Nie lubię odpowiadać wierszem na wiersz, ale tutaj zrobiłem wyjątek, bo wiersz przeszywający jakby dotyka początku i końca w nas samych.

Nie wiem co jest w Twoich wierszach, czytać potrafię ,ale rozumieć już nie zdołam

Raczej gdzieś czuję jakby odpowiedź:

- strzeż się w sobie zdrady i ludzi zdradliwych, idź drogą prawdy i szukaj ludzi prawdziwych. 

 

[Domysły Monika]

@Stracony o rety! Piękne napisałeś.

Wzruszyło mnie bardzo - oj bardzo.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[violetta]

@Domysły Monika właśnie na tym polega odnalezienie szczęścia:)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Domysły MonikaMoniko, puenta szczera do bólu. Pozdrawiam!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Stracony]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Gdybyś napisała, że to było banalne, to byłaby prawda :) I to jest jeden poziom.

Drugi, to że Twój wiersz wywołuje wewnętrzny rezonans, docierając do prawdy właśnie w tej chwili  kiedy była ona jeszcze banalnie prosta. Potem jednak w życiu zjadasz jabłko i już nic oczywistym nie jest.

Zaryzykuję stwierdzenie, że wartością Twojego wiersza jest tego ŚWIADOMOŚĆ.

[Domysły Monika]

@Stracony Świadomość - moment zaakceptowania jej ( bo każdy ją ma, tylko ucieka) to jest nasz czas.

Krok, oddech, krok, oddech...

Świadomość - kocham to słowo.

Powiem Ci że twoje komentarze, widzą więcej ..

 

@Wiesław J.K. ból - bywa czasami od nas zależny. Żywiciel - człowiek który nie wierzy w samego siebie.

@violetta ja bym nazwała to...

Samo - Zniszczeniem.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Domysły Monikaczasami tak

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   

[Dominika Moon]

@Domysły Monika Bardzo mi się kojarzy ze scenerią z czarnej komedii "Corpse Bride" Dannego Elfmana i z muzyką Tima Burtona.
Utwór z góry przechodzi na doły, takie spokojne ale i smutne fale. Bardzo ładne, Pani Moniko.
Miłego wieczoru.

[Domysły Monika]

@Dominika Moon cieszy mnie twoja wizyta ...

Fale - smutne ale i spokojne. Takie są obie.

Jeszcze raz dziękuję.

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.