Samouspokojenie

[Stary_Kredens]

Zaszyłam się igłą zwątpienia z nićmi niechęci 

Tylko nie wiem gdzie jestem

Raz jest to pustkowie ze śladami bytowania

O jakże smutne bo opuszczone

Raz morze północne zimne i stalowe

A niekiedy nic choć nic nie jest możliwe 

Więc raczej niepokój i oczekiwanie

Ale już nie takie słodkie 

Jak to przed studniówką czy przed pierwszym balem

Oczekiwanie na coś co nieuniknione? 

A bodajże to - powracający temat aż do znudzenia 

Spruć to w cholerę wziąć żyletę jakiejś nowej motywacji

Ale ileż to  energii trzeba na to

Kurczę 

Już mi się nie chce

Nie chce się stagnacji i nie chce się nowego 

Więc właściwie czego?

Sama nie wiem  stąd niepokój 

Ale w końcu kogo to obchodzi 

Uspokój się i śnij 

Jesteś piękna i słodka

Śpij kochanie śpij 

Edytowane 16 godzin temu przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[Domysły Monika]

@Stary_Kredens czytam czytam ...poważnie to wszystko brzmi i od kurczę humorem tu bije .

Dla mnie z wielkim upodobaniem 

[andreas]

Ano, myślącym ludziom różne refleksje krążą po głowie.Chyba lepiej tym bezmyślnym,których jest zdecydowanie więcej.

Pozdrawiam.

[Jacek_Suchowicz]

więc poprzecinaj nici niechęci

do ludzi wyjdź i wymień słowa

choć jedno zostaw nie trzeba więcej

i zobacz świat już od nowa

 

samotność wbija igły zwątpień

i miesza myśli wraz ze smutkiem

skoro tu jesteś masz zadania

więc je wypełniaj z każdym jutrem

 

...

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dołączam do słów Jacka, Kredensie... :) Nic mądrzejszego nie wymyślę.

Pozdrawiam.