Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@mariusz ziółkowski ... czytam po raz kolejny i przyznam, że pierwszy wers.. "w kopercie jeziora".. 

w połączeniu z dalszą treścią, jest dla mnie bardzo zagadkowy.  

Wiesz.. próbowałam.. w kopercie... dzień szczelnie zamyka jeziora.. i dalej tak, jak Ty zapisałeś...

Treść bardzo intrygująca, te tablice na końcu.. też troszkę mi "mącą"... ale doczytuję także, że chciałeś być

archeologiem. Teraz, ode mnie tyle... zostawiam pozdrowienie.

 

 

 

Opublikowano

@mariusz ziółkowski

 

Przy tym nad tym jeziorem wszystko się zaczęło ..

Punkt wyjściowy wspomnień tych dobrych

 i tam siedzi sobie i myśli ...

Że jeszcze ma dużo do powiedzenia że pamięta i pyta kiedy to wszystko przestało mieć znaczenie ...

..." zgubionym nowiem"..

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Że w tym milczeniu odnajdzie mój ból istnienia, tęsknotę zrozumienia 

Opuszczony brzeg posiada.... cień - nie jest ostatecznie opuszczony ktoś jeszcze tu "krąży"

Za tymi kamiennymi tablicami jest 

essenita - coś (ktoś) co zawsze trwa, coś (ktoś) co się nie zmienia ..

Moje loty ....totalnie odleciane od podłogi 

Pozdrawiam

 

Opublikowano

@mariusz ziółkowski Przyznam się że przy każdym twoim wierszu mam loty... wizualizacja na pełnym ekranie .

Piszesz z "tajemnicą znaczeń" ...jakbyś otwierał przed czytelnikiem kolejne drzwi i mówił 

- zapraszam .

Jak okruchy...widzisz je i myślisz tu była kiedyś całość . Napisałeś że chciałeś kiedyś zostać...

archeolog - odtwarza przeszłość, wspomnienia.

 Więc może nie dosłownie ale nim jesteś.

Pozdrawiam miłej niedzieli

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Nata_Kruk

 

A podstawą - tropem - jest tytuł jako - Podmiot Lirycznych, dajmy przykład:

 

Rusałka

 

w kopercie jeziora (tafla jeziora)
dzień szczelnie zamyka (nadchodząca noc)
niedokończony list wschodem słońca (niedokończona sprawa ujrzy światło dzienne - prawdę),

 

a kamienne tablice są w Jedwabnem - tam też jest jezioro - Jezioro Dłużek.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdzie was szukać, dopiero tu byliście? Jak wczoraj słychać było wasze żarty, Kłótnie, opowieści z dawnych czasów, I łupanie w kościach, szlochy, narzekania   I przyśpiewki rubaszne przy stole rodzinnym. Co się stało? w chowanego się bawicie? Tu was znajdę w sepii, tu słońce się zatrzymało, Uśmiech nie zgasł, gesty ocalały:   Ojciec w garniturze, co cisnął go pod pachą, Matka w koronkach, co wymarzyła sobie, Z dłońmi splecionymi wiernie jak dwa gołębie. Wujek, co gwizdał melodie z westernów,   Szelkami strzelał do rytmu kankana. Babcia w chustce łzy ocierała wzruszona, Uśmiechnięta przez mgłę wspomnień pełnych Szyfrów spojrzeń, ukradkowych gestów.   A ja dotykam palcem stron albumu, Na twarzach rodziców szukam własnego nosa. To oni — wieczni, niezapomniani, Stworzyli cały mój świat, architekci,   Zanim o nim czegoś się dowiedziałem. To nie portrety zszarzałe, to mapa, Każde spojrzenie — to droga Do miłości, co przetrwa burze i wichry, Do tej też, co zgasła — jak świeca. To zaklęty krąg, wieczność jak w marmurze, Gdzie szczęście nie wie, że może się rozpaść. Gdy patrzę z oddali czasu zmarnowanego Dostrzegam cień, który wtedy jeszcze nie istniał. Lecz tego kadru nikt już z nas nie odczyta Odeszli, ale trwają, choć zmienili twarze. Piękni, choć nieświadomi upływu chwili.   Zdjęcia to latarnie magiczne wielkiej mocy, Rzucają blask na nasze noce i dni. Przypominają skąd przyszliśmy, z jakich stron I dokąd wciąż zmierzamy dalekowzroczni.   W domu zapada cisza jak w próżni. Zegar bije godzinę nieobecną na tarczy, Wtedy w tej fotografii coś drga, miga... Życie się nie kończy, ono jest, dalej tu trwa.
    • @Marek.zak1–Dzięki  za pleceni. Widziałem:)–Pozdrawiam * @Wiesław J.K.–Dzięki–Ano właśnie. Biedne aniołki–Pozdrawiam * @Annna2–Dzięki–Tak to bywa, z tymi żywymi ludźmi–Pozdrawiam * @TylkoJestemOna–Dzięki–Można tak powiedzieć. Grobowo miodowy–Pozdrawiam * @violetta–Dzięki–Zaiste, jak najbardziej–Pozdrawiam * @Jacek_Suchowicz–Dzięki za zwyczajowy wierszyk uzupełniający–Pozdrawiam
    • @Czarne Słońce i takich wierszy potrzeba

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Wiesław J.K.–Dzięki–To taka letnia jesień–Pozdrawiam   *   @Nata_Kruk–Dzięki–No mam niekiedy dziwne pomysły–Pozdrawiam
    • @lena2_ świetne fraszkowate

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...