Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Magdalena

Gdzie są gesty delikatnych ludzi?

 

W powietrzu usiadły –

bezmocne, a jednak przetrwały?

 

Chociaż trochę wdzięku

Ukradły mi czas,

otworzyły oczy

Szeroko – zaszklił, zabłyszczał

mi obraz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Nie sądzę -> "Ja jestem kanciasta i bez ogłady" - tu właśnie intuicyjnie dajesz temu odpór piękną osią nowego wiersza, albo może wpleć w obecny? 

 

ja jestem kanciasta i bez ogłady

ślepa gestu delikatnych ludzi

co powietrzu usiadły

...

 

;)

 

PS. Twój wiersz bardzo fajnie napisany - trafia do mnie ten lekko rwany rytm.

Opublikowano

@m1234 Dobre, może go pociągnę dalej.

Dziękuję 

@m1234

Ja jestem kanciasta i bez ogłady

"Ślepa gestu delikatnych ludzi

Co powietrzu usiadły" na tacy

Głodna nie do nadrobienia

Ja pośród waszych znaczeń

Wielka żarłoczna i pierwsza

Na mojej liści tak wiele i takie nic znaczę

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Magdalena czad! Forma jest ok, czytam to co prawda po swojemu:

 

ja jestem kanciasta i bez ogłady

ślepa „gestów delikatnych ludzi

co powietrzu siadły" na tacy

głodna nie do nadrobienia

pośród waszych znaczeń

żarłoczna
pierwsza na liście

tak wiele

i tak nie do znaczenia

 

Ale to drobiazg. Wrzucaj na gotowe - świetne, gratuluję!

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych paru wejrzeń w serce. Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych kilku ciężkich westchnień.   Nic mnie z tobą nie dzieliło oprócz zasad, wątpliwości. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz milczącej bezsilności.   Nic mnie z tobą nie łączyło oprócz nocy nieprzespanych. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz nadziei zapomnianych.   Gdzieś na krańcach dzikich marzeń co zrodziły się z nicości, powstał promień i połączył barwne dusze bez przyszłości.   I rozdzielił grom natychmiast to co jeszcze nie istniało, choć nie przyszła żadna klęska nic z wygranej nie zostało.   Nic nas z sobą nie łączyło-  tak powiedzą zimni ludzie ale drzewa i potoki szepczą o nas jak o cudzie.    Nic nas nie łączy nic nas nie dzieli prócz tej deszczowo łzawej niedzieli oprócz aniołów  strzegących tego  co mamy w duszach  drogocennego i w dzien i w nocy serce ból mieli.   Nic nas nie łączy. Nic nas nie dzieli.      
    • @Nata_Kruk Dziękuję  Już także nie lubię. Zmieniłem    Pozdrawiam serdecznie  Miłego wieczoru 
    • Wiersz skłaniający do refleksji nad tym, jak ważne są miłość, bezpieczeństwo i bliskość w procesie kształtowania się ludzkiej psychiki i zdolności do marzeń. Ładnie napisane. Pozdrawiam
    • Dzisiaj późne śniadanie, czekała robota z gruzem w domu, to na lunch poszłam w ciuszkach roboczych:) przepyszny w Charlotte:) całą wodę wypiłam po oparach z gruzu:) najgorsza robota zrobiona:) pewnie dużo przede mną:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Kwiatuszek @Łukasz Wiesław Jasiński Dziękuję i również pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...