Dwie kropelki

[Agnieszka Charzyńska]

Krople deszczu  szarością pylistą brzemienne,

Poranione  odłamków szklanych wielo – cierniem,

Pyłem sadzy i winy obrzmiałe nadmiernie,

W melancholii złączone, sine, bezimienne,

 

Niosą spalone rzeźby, obrazy i księgi,

Rzeźb pokruszone skrzydła, ramiona i ciała,

 W nicość zmienioną barwę, proporcję i trwałość,

Potłuczone lusterko i włókna sukienki.

 

Jedna z ciężkich tych kropli, opuchniętych  żalem,

Pod lipy roztrzaskanej skulona konarem,

Rubinową spowija kropelkę cierpienia,

 

Tak, jak cisza  ostatnie otula westchnienia.

Lecz wiosną z setek kropli w smutku zjednoczonych

Wyrośnie życie nowe – w objęciach zielonych…

[Bożena De-Tre]

@Agnieszka Charzyńska Agnieszko zaczytałam się.........i odpłynęłam wraz z Twoim wierszem.Myślałam ż Agnieszka już tutaj nie mieszka i nagle miła niespodzianka. Pozdrawiam

[Agnieszka Charzyńska]

@Bożena De-Tre  każdemu należą się czasami wakacje. Pozdrawiam.

[Bożena De-Tre]

@Agnieszka Charzyńska -:)przepraszam ale nie zrozumiałam-:)Agnieszką Osiecką „ zapachniał „ mi Twój wiersz…po prostu.

[Agnieszka Charzyńska]

@Bożena De-Tre Osiecka i militaria???

[Bożena De-Tre]

@Agnieszka Charzyńska -:)Współczesna.A serio klimatem ..litery w muzykę Ci się ułożyły…czasami nie rozumiem co poeta miał „ na myśli”…ulotna przecież i płocha

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Bożena De-Tre @Agnieszka Charzyńska Agnieszko zaczytałam się.........i odpłynęłam wraz z Twoim wierszem.Myślałam ż Agnieszka już tutaj nie mieszka i nagle miła niespodzianka. Pozdrawiam

@Agnieszka Charzyńska To chyba nie moje klimaty ale wiersz z potencjałem.....pozdrawiam.