Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szklane domy


Rekomendowane odpowiedzi

kiedy nasze szklane domy się ziściły 

    My tez staliśmy się szklani

    

    Nasze kruche serca 

    I jeszcze delikatniejsze głowy

    Zanikanie zdolności oddechowej 

    amnezja

    Upadek

    

    w świecie pełnym luster

    Nie poznajemy już nikogo

    Sami sobie obcy 

    Sami dla siebie niewystarczający 

    Sami

    Samotni 

    

    w słoiku snów

    flakonach ambrozji 

    szklankach traum i strachów 

    

    Rozpadliśmy się jak lustra 

    bez nadziei na pozbieranie 

    kruszymy się co raz bardziej

    bo chcieliśmy tylko siebie 

    

    w tym kryształowym życiu 

    Widzimy już tylko ludzi bezdomnych 

    w wyśnionych domach ze szkła 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...