Czy i czemu karmić nas będą kłamstwem,
Czy i po co oczy pragnąć będą nieumiarkowania
I czy będziemy cali w chciwości
Czy w końcu wyjdę z okowów formy
Czy nie przestraszę się szczęścia?
Do wyciągniętych rąk (albo i nie)
Czy wiersz będzie treścią, nie strukturą
Duch nie chce żegnać się z ciałem
Nie jest gotowy na pozbycie się domu
Moje litery wyją ze strachu
Przed denaturacją
Będę tu, gotowa odwrócić proces
jedynie białka ścinam bez odwrotu
I tak pomieszają się w brzuchu- mawia moja babka.
Czy i czemu karmić nas będą kłamstwem,
Czy i po co oczy pragnąć będą nieumiarkowania
I czy będziemy cali w chciwości
Czy w końcu wyjdę z okowów formy
Czy nie przestraszę się szczęscią?
Do wyciągniętych rąk (albo i nie)
Czy wiersz będzie treścią, nie strukturą
Duch nie chce żegnać się z ciałem
Nie jest gotowy na pozbycie się domu
Moje litery wyją ze strachu
Przed denaturacją
Będę tu, gotowa odwrócić proces
jedynie białka ścinam bez odwrotu
I tak pomieszają się w brzuchu- mawia moja babka.
Na minus:
Każdy wers zaczynający się Majuskułą.
Niezdyscyplinowana interpunkcja.
Gadanina.
Na plus:
Trzecia strofa i ostatni wers.
Pozdrawiam.
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
chyba pomyliłeś: za obsesją obsesja aż w końcu depresja :)
Przez Domysły Monika · Opublikowano
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
Przez Starzec · Opublikowano
