Osiemdziesięciolatki

[wierszyki]

 

Po drugiej stronie taki sam zegar —
sumiaste wąsy, bo nakręcany,
gdy tylko zajrzysz choćby i w butach,
w centralnej części domu, nie ścianie —

 

morza szum z wielkiej muszli, aż taka,
aby cię zabrać w słodkie podróże
po egzotycznych, SAN do Cannes, krajach,
aż się i powrót do niej i dłuży

 

i jeszcze babcia wychodzi z pieskiem,
i jeszcze piesek wchodzi po schodach,
a co wybierasz, gdy delegacja —
gniazdko żelazka, dracen bez wody?
 

 

 

 

 

 

 

 

;-)

 

 

 

Edytowane 24 Stycznia przez aff
kolor, San, sumiasty, słodkie (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Wiesław Jasiński]

Poprawnie 

 

Łukasz Jasiński 

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki, dodałam jeszcze jeden przecinek, w sumie niekonieczny, ale wydaje mi się, że lepiej z nim :-)

[Łukasz Wiesław Jasiński]

@aff

 

Dobra, zrobię wyjątek dla świętego spokoju...

 

Po drugiej stronie taki sam zegar,
w sumie ma wąsy, jest nakręcany,
gdy tylko zajrzysz, choćby i w butach
w centralnej części - domu - na ścianie

morza szum z wielkiej - muszli - to taka,
aby cię zabrać ze sobą w podróż
po egzotycznych jak San de Cannes,
tak i powrót zbyt długi jest - do niej 

i jeszcze babcia wychodzi z pieskiem
i jeszcze piesek wchodzi po schodach,
a co wybierasz - to delegacja -
gniazdko żelazka - dracen bez wody?

 

Tak po prostu czytam...

 

Łukasz Jasiński 

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też fajnie :)

 

Jest taki autobus marki San

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mój tato takim jeździł po Europie z przedstawieniami, tutaj to zgubiłeś :)

To takie faktyczne mieszkanko jedno z wielu podobnych. Takie zegary zwykłe stały na telewizorach, to były te święte miejsca centralne. 

Także, każdy na jakieś swoje, wiele innych, niezamienialne.

 

Dzięki bardzo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Łukasz Wiesław Jasiński]

San to jest rzeka w południowo-wschodniej Polsce i jest prawobrzeżnym dopływem Wisły, a mój ojciec był kierowcą w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych, patrz: wiersz - "Kierowca" - prowadził węgierskie Ikarusy, acha, kupił sobie Poloneza, sprzedał: kupił - Peugeota, sprzedał: kupił - Volkswagena, sprzedał: kupił - nie pamiętam już jaki... Nigdy mnie nie interesowały samochody, a podróżować lubię, jednak: nie zmarnuję tego - czego przez trzy lata walki doświadczyłem, także: lokalu socjalnego - walczyłem o najem trzy lata, trzeba było wcześniej myśleć, kiedy byłem osobą nielegalnie bezdomną i mieszkałem tymczasowo w różnych miejscach, może pani rzucić okiem na esej rodzinny - "Saga" - nie mam siły po raz kolejny o tym samym rozmawiać...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 24 Stycznia przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

@aff .. Łukasz... podał już co nieco.. jak w I- szej...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Temat super... niektóre wersy do uładzenia stylistycznego...

W II- giej... ze sobą, jak podaje Łukasz...

            ... mam problemy z myszką...

za troskę z Twojej strony o panie, w tym wieku.. plusik.

Edytowane 24 Stycznia przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)

 

 

 

 

Troszkę poprawiłam.

Natomiast:

I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-)

Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-)

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)

 

 

Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D

Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)

[poezja.tanczy]

@aff

Bo co bez wody, tutaj zostanie

To jak żelazko, pewne przegrzanie

 

Ciekawie

Zajmująco :)

M.

[Czarek Płatak]

 

„gniazdko żelazka, dracen bez wody” oddczytuję jako metaforę wyboru między rzeczami koniecznymi, praktycznymi, ale pozbawionymi życia („gniazdko żelazka”) a czymś, co jest żywe, lecz zaniedbane („dracen bez wody”). Jak pytanie o priorytety w naszym życiu – czy wybieramy pragmatyzm kosztem emocji i duchowości, czy próbujemy zachować równowagę.