Glock

[Laura Alszer]

wtulona w chłód ulicy

rozpłaszczam się

wnikam w chodnik 

ludzie przechodzą  

nie widzą  

klapki spadają z balkonu

iloraz zdarzeń i wyłupanych ptasich oczu

 

rozrzucona kostka brukowa uwiera

za śmietnikiem kamienicy 

nastolatek dopala papierosa

 

jakaś kobieta

przechodzi po mnie w szpilkach

boli

podnoszę się twardsza

mrok krąży w żyłach 

 

glock pasuje do dłoni jak sutanna do księdza 

wychodzącego z kościoła 

módlmy się

jest niedziela

 

prostuję ręce 

lekko zginam w łokciach 

[violetta]

Podnieść się trzeba:)

[Laura Alszer]

@violetta Dziękuję za odwiedziny

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Właśnie o tym jest ten wiersz

''podnoszę się twardsza"

[violetta]

@Laura Alszer dobrze:)

[Kantata]

@Laura Alszer albo podnieść się albo wybrać odpowiedniejsze miejsce do leżenia...zadepczą Cię tutaj :)

[Laura Alszer]

@Kantata Już stoję! Nie dam się

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Roma]

konkretny i mocny wiersz, pobudza do tego żeby się jednak nie poddawać.

Mądry i ważny, przy tym pięknie napisany. 

Pozdrawiam ;)

[Laura Alszer]

@Roma Wow. Dzięki serdeczne!

Różne sytuacje nas spotkają w życiu. Czasami dobre, czasami wgniatające w chodnik. Ważne, żeby zawsze podnieść się, wyciągnąć wnioski i iść dalej.

Ja też pozdrawiam, Roma

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.