Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Odmieniam życie przez przypadki
i szukam w nich głębszego sensu.
Zanim zawoła ten ostatni,
że już dobiega swego kresu.

 

Spróbuję znaleźć własne ślady,

na ścieżce dawno zapomnianej.

Za dużo rzeczy zagubiłam,
albo ukryłam między snami.

 

Przygarnę wszystkie pytajniki,
szerzej  uśmiechnę się do losu.
Choć wiem,  że nie da się przekupić,
ani przechytrzyć go nie sposób.

 

Edytowane przez lena2_ (wyświetl historię edycji)
  • lena2_ zmienił(a) tytuł na Przypadki
Opublikowano

odmieniasz życie przez przypadki

czarujesz dzisiaj przeuroczo

tylko narzędnik doznał łaski

reszta przepadła tylko po co

 

ale to temat jest potężny

na wiersz następny innym razem

a może Ty swym słowem pięknym

rozwiniesz - chyba w strefie marzeń?

Opublikowano

Ta Twoja deklinacja jest mało optymistyczna,chociaż bardzo prawdziwa. Dla równowagi zacytuję z kolei koniugację Sztaudyngera:

 

Koniugacja

 

oddała mi się

oddała ci się

oddała mu się

oddała nam się

oddała wam się

oddała im się

a żeni z nim się...

 

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Wojna, to pasożyt w krwioobiegu . Lekarstwa brak... Pozdrawiam. 
    • @Roma Dużo w treść wilgoci  - jesieńnica  jak się patrzy...  Pozdrawiam. 
    • @tie-break to jest bardzo ujmujący komentarz :) powiem skromne dziękuję ale sam wiem  że to za mało :)   doceniam i dzięki wielkie :)       @Annna2 Aniu. najgorsze piekło jest tu ! Tam nie ma czasu na myśli. Człowiek nigdy nie jest sam. A tutaj - samotność i te myśli. Jak lawiny. Wspomnień się nie da zabić. Psychologowie mówią o wyparciu. Ale tylko mówią.....   Dziękuję Aniu pięknie :)         @huzarc   świetnie to ująłeś -  "został w strefie śmierci". dziękuję.     @violetta Violu. muzyczka - super :) leniwe z jagodami - ekstra super :) aż się chce jeść :) dziękuję :)    
    • zamieć suchych liści przemyca grzeszników do raju przyprawia o dreszcz   w kropli błękitu ktoś mdleje z rozpaczy w pół słowa   zwierzeń i plotek anioł z diabłem zatroskanym drą ze sobą koty   o podział ojcowizny do życia po życiu w obrotach sfer niebieskich   szukam wiatru w niebie i w objęciach burzy na pohybel ogniskom jesiennym   chlap  chlap chlap wracam na ziemię  z pierwszym słowem       
    • @Annna2 Aniu. Wielka historia. Upadek imperiów i nieznany rozkład jazdy pociągu, spotyka się tu z intymnym dotknięciem chwili. To pozostawia nas  z fundamentalnym pytaniem o nieuchronność "pokrzywionego drzewa człowieczeństwa". Piękna poetycka refleksja nad cykliczną porażką utopii zyskuje wymiar leczniczy w pielęgnowaniu kruchego piękna, które wydaje się być jedynym schronieniem przed historycznym chaosem.   Jak tu Cię Aniu nie podziwiać ?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...