Preegzystencja

[Florian Konrad]

może i coś kiedyś było, ale dawno i nie na
temat. liczy się tylko bieżączka, sekowanie tych
wciąż zacierających się w pamięci
dziewczyn-drzewiczyn, których pędy zdążyły
uschnąć, liście – pożółknąć.

jeśli kiedyś, dajmy na to, żyłem – to wyłącznie
po to, by dziś mieć dojrzalszy i bardziej wyrobiony
język (no dobrze, masz rację:
haczykowaty ozorzec, fakt: takim tylko
Marchosjasa i Renowe przywoływać,
kreślić zawiłe sigile na podbrzuszu wybranki!).

niech resztki pamięci będą jak nieszczęsne, połamane
w ubiegłym roku słuchawki od dawno nieistniejącego
walkmana, które postanowiłem wreszcie wyrzucić.

niech uśmiechnięty duch o imieniu Aktualia
(kobieta wyjątkowej urody uwidaczniająca się
przed oczami takiego ślepca jak ja)
rozszarpuje i pożera zaprzeszłości,
coraz bardziej cudze listy zakupów, notatniki
o przezroczystych kartkach,
zapiski na papierze z mgły.

była przeszłość, była. przejeżdżają po niej
mlecznobiałe streamlinery, toczą się
cysterny pełne ciepłych słów.

[mariusz ziółkowski]

@Florian Konrad Takie teksty, czyta się z olbrzymią przyjemnością i uwagą. Wiele tu trafnych myśli w wersach i między nimi. Pozdrawiam serdecznie.

[aff]

Uśmiechnięty duch o imieniu Aktualia :D