koszmarna zbieranina

[Natuskaa]

przechowuję sobie to towarzystwo

przychodzą i wylewają wspomnienia

sny niekompletne a nawet dziurawe

potem tymi samymi wiadrami

chcą zabierać spokój jak handlowcy

nie bacząc czy jestem z tego rada

 

w ciemnym pokoju segreguję ich

dodaję im atrybuty nakładam kolor

nie protestują kiedy to przyjmują

stoją na baczność aż tacy poważni

jak przedszkolak który dostał miecz

wycięty z kartonu po monitorze

 

ustawiam im przeszkody z drzew

płoty i anomalia pogodowe posyłam

żaden nawet nie mrugnie w odpowiedzi

zimny i przygotowany na uderzenia

trąby powietrznej lub końca świata

niemodny a twardy w tym jak mosiądz

 

któremu czas powycierał charakter

 

[poezja.tanczy]

@Natuskaa

Bo co wycierać, się przysporzy

Jak ekwiwalent, który mnoży

 

Pięknie

Fajnie się czytało

Zatrzymało

M.

[andreas]

Życie wewnętrzne-Sztaudynger.        Za obsesją obsesja,                             cała procesja.                                      A Twój wiersz podoba mi się.Pozdrawiam.

[Nata_Kruk]

@Natuskaa ... czas zmienia ludzi, jednych na dużo lepszych, innym poprzewrca w głowach.
Znam przypadek z życia, że tzw. 'kasa' odebrała komuś logikę myślenia i.. działań, do tego wlała się w tego osobnika krnąbrność ponad miarę... na szczęście koleżanka uwolniła się od jegomościa.
Tak.. to co wymieniasz, to... koszmarna zbieranina... ciekawie poukładałaś własne myśli.
Bardzo mi się podoba treść wiersza.

 

Pozdrawiam noworocznie.

Edytowane 30 Grudnia 2024 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To byłaby bardzo komfortowa sytuacja, wybierać sobie, co czas ma wytrzeć, a czego nie powinien.

 

Miło Cię widzieć pod tekstem.

Dzięki. Pozdrawiam :)

Ciekawe porównanie... procesja - misz masz, rozciągający się jak plac długi i szeroki. Bardzo to życiowe.

 

Dziękuję za odwiedziny.

Pozdrawiam :)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oj lepiej jak zmienia na lepsze.

W poprzedniej pracy miałam trzech panów, którym się (od kasy będącej pochodną władzy, która za darmo nie została im dana) poprzewracało w systemie wartości. Pal licho tamtych dwóch, ni mnie ziębili ni grzali, potencjału w nich nie widziałam, ale tego trzeciego to trudno mi przeboleć... tyle lat znajomości poszło w śmietnik. Nic to, nie jesteśmy w stanie za kogoś wybrać ścieżki, którą chce podążać. Czasami niestety trzeba sobie odpuścić pewne "przyjaźnie" dla własnego zdrowia i spokoju.

 

"Koszmarna zbieranina" dobijała się do mnie przez kilka dni, widocznie miała zostać zapisana.

 

Dziękuję za komentarz pod wierszem.

Również pozdrawiam życząc dobrego 2025 roku :)