Umysł

[Kamil Polowczyk]

Teatr pełen świateł i aktorów, 
Wyjątkowy,

indywidualny dla każdego,

 
A na czele stoi on,
Każdy z nas,

człowiek, 
Ozdabia on scenę według przeżyć, 
Jest on mroczny,

albo pełen białego boskiego światła,

 
Niektóre spektakle pełne brutalności i krwi,
Inne pełne miłości i szczęścia,

 
Aktorzy w zależności od Dyrektora
Odrażający, przerażający,

Niby stwory namawiające do opuszczenia kurtyny i zakończenia spektaklu,
Inni piękni i młodzi nigdy nie chcący schodzić ze sceny, 

Należy dbać o teatr, 
Aby żaden potwór nie przedostał się na scenę i nie zaraził reszty aktorów
 

[violetta]

Zaraza się sama przedostanie.