chciałem płynąć

[Jacek_Suchowicz]

Chciałem płynąć, ale dryfowałem
po oceanie czasoprzestrzeni.
W jakim kierunku? Nie wiem.
Prażyło słońce obowiązków,
Uderzały fale tęsknot,
Niespełnione pragnienia 
kołami rozmywały się na tafli.
Atakował sztorm pożądań,
a studziły bryzy miłości.

Powoli zbliżam się do lądu.
Może tam poznam swój cel.

[Wędrowiec.1984]

@Jacek_Suchowicz Bardzo pocieszającym jest fakt, iż dryfowanie to również pływanie. A że nie wiadomo w jakim kierunku? Cóż, powstanie więcej wierszy. 

[kollektiv]

@Jacek_Suchowicz tak ogólnie to Kolega się marnuje w tych skostniałych, klasycystycznych formatach opartych na matematyce. Tę małą próbę, jak wyżej, "zejścia na ląd", jakkolwiek nieudaną, bo łatwą, trzeba jednak poprzeć i zachęcić do dalszej eksploracji. Można powalczyć z patosem, bo patos zwalnia z wszelkiej odpowiedzialności. Można też uważać na słowa, bo są zdradliwe. Łączą się złośliwie w pary i związki frazeologiczne. Podczas gdy nam zależy na słowach, które są nieoczywiste. Chyba, że Kolega z tym wierszem nie na poważnie.