C.D.N

[Julian K]

Ciągłej pogoni, gdzie celu już nie ma,
Do mostów spalonych już nie ubolewasz.
Nocny widok i ciebie potrzeba,
Ciągle tam czekasz.
Niech kwitną nam drzewa,
Spalone przez chłody relacji.
Myślisz wciąż o mnie?
To peron na stacji.
Dostrajam ciszę kreacji,
Znikam.
Gdzie myśli, tam zastrzyk
Dopaminowej Fantazji,
A piszę te teksty już tylko dla siebie.
I widzę, że znika ta dobroci chęć.
A może znów krople się z nami złączyły?
Dziś wszystko upadło, jak wczorajszy deszcz.

Edytowane 12 Grudnia 2024 przez Julian K (wyświetl historię edycji)

[Adaś Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Głębokie bolesne to twierdzenie, ale patrząc optymistycznie, jeżeli to co upadło jest jak deszcz, to trzeba je przyjąć z pożytkiem..

Pozdrawiam Adam