motywacja

[Anna_Wilk]

...jest poniedziałek
dwieście osiemdziesiąty czwarty dzień roku...
uciekam przed sobą
na skraj łóżka
żeby tylko
nie zbudzić świadomości
bardziej cielesnej
niż wymaga tego codzienność
...na wschodzie możliwe opady...
w zasadzie
można otworzyć oczy
by kolejny raz
udawać zdziwienie
że się jeszcze żyje
telefon
może jednak ktoś pamięta
pomyłka
...podajemy ważny komunikat: zaginął...
dlaczego nie mówią nigdy
że się znalazł
chyba trzeba wstać
nawet
jeśli znowu nikt nie przyjdzie
taaak
jest przecież poniedziałek
dwieście osiemdziesiąty czwarty dzień roku

[Kai_Fist]

zabrakło "czegoś" by klimat powstał,
wielokropki to coś zbędnego,
a poza tym troszke przegadane,
niemniej troszkę ciekawe,
aczkolwiek za mało w tym poezji, czymkolwiek by ta poezja była ;)

ale czekam na kolejny wiersz :)
Bo siostrzyczki wilczyce lubię, czasem je widuje na moich wojowniczych, nocnych eskapadach ;)

Pozdrawiam,
Kai Fist
[sub]Tekst był edytowany przez Kai Fist dnia 27-09-2003 23:58.[/sub]

[Anna_Wilk]

Rzeczywiscie poezji malo. Nie nazwalabym tego nawet wierszem :-)
Taki sobie zapis jednego poranka, bardzo doslowny. Ale taki ten poranek byl - apoetyczny ;-)Utwor sprzed kilku lat.Nastepnym razem bedzie cos nowszego. Moze.
Przepraszam za brak polskich liter, nie ma ich na mojej klawiaturze...

[Zbigniew Wilk]

przemyślenia autorki zgodne z jej profilem i oddające stan chwili, myślę, że chwili tymczasowej, warte zapisania ale chyba mało kto chciałby je dłużej pamiętać