Pierwsze.

[aff]

Piękno spadających liści

 

pierwsze: zarządzę by wszystkich

po pięćdziesiątce nie zwolnić

z urzędu dać zestaw grabek

aby liście spadające

tak pięknie

dziś

uwewnętrznić

 

Struktura wykluczenia społecznego wg mojego widzi mi się:

 

 

 

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 5 Grudnia przez aff
. (wyświetl historię edycji)

[Czarek Płatak]

hahah, podpisuję się pod wnioskiem 

[aff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dziękuję. :)

 

 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

płoszę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Leszczym]

@aff Widzisz kłopot, że w świat idei możesz się zagłębić. I zawrzeć tam szereg sojuszy. Nad agresją też często idzie zapanować. No bo idzie. Choć też pewnie nie zawsze. A i strach jest często przyczyną i w sumie świat idei również. Ale strach to jest coś paskudnego jednak. Wiem, przećwiczyłem, tutaj jest kiepsko. A lubią dodatkowo straszyć. Ale jest i druga strona. Bo jak się nie boisz, to też może być niepokojące. No tak mi się wydaje :)) Ideowość niepokoi i bezideowość również. Kompletny brak agresji i zaczepności no to też wydaje się dziwne... Ale jak nawet osiągniesz równowagę, to zaraz też to się zaczyna dziwne wydawać. Że no jak to. Tyle się dzieje a ty uprawiasz buddyzm pod blokiem? Ogólnie chyba jest tak, że ci co Ciebie lubią będą bronić, a Ci co nie lubią i tak z lubością jedną wielką wytkną każde, ale to każde zachowanie. A nie ma po prostu nie ma żadnej ale to żadnej możliwości bycia lubianym przez wszystkich... A zwłaszcza w tak pokłóconym świecie i robią się kłopoty... 

@aff I mi się generalnie wydaje, że nielubiani mają te kłopoty największe. Choć z drugiej strony sztuka może być prima sort :))

[Leszczym]

@aff Wiesz Aff, wróciłem do Twojego tekstu. I ta grafika niesamowicie Ci się udała. No naprawdę coś bardzo ciekawego. Zachowaj :)) A jak możesz nawet opublikuj, bo oddaje w dużym stopniu istotę sprawy :))

[aff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dziękuję Michał, no ja już nie chciałam po prostu, żeby to wracało na górę, jak to w miniaturach.

Tak na marginesie dodam tylko, jakby kto pytał, że jest to wiersz, ponieważ występuje tam metafora ewidentnie jako środek poetycki, mowa oczywiście o poecie jedzącym drożdżówkę.

Sądzę, że nie zrozumieją tej mojej piramidy osoby, które po prostu nie przespacerowały się do samego dołu albo nie doszły do samej góry. To, co napisałeś o tym lubieniu bądź nie, może być właśnie przejawem agresji. Może być także autoagresja czyli na przykład jeśli permanentnie się nie leczysz z jakichś powodów albo inkaustujesz niedozwolone środki będące w obiegu. Przejawem strachu może być na przykład ustawiczne pisanie o drugim życiu, wierze, wyższości czegoś tam nad czymś. Światem idei raczej już takie myślenie strukturalne, do czego jako osoby "schizoidujące" akurat, czyli my, mamy tendencje, do zauważania siebie jako trybiki w powszechnym Matrixie.

Życzę Ci spokojnych, zdrowych Świąt i szukania jednak jakichś sposobów na znalezienia sobie dobrego miejsca w realnym świecie i bycie tak po ludzku pożytecznym, czego i sobie,

Pozdrawiam serdecznie

 

 

 

 

Ps.

Ten rysunek zrobiłam, gdy kolejny raz nie przyjęto mnie do pracy, która ewidentnie jest siedzibą strachu. Ale, w zasadzie, chyba wiem o niej wystraczająco, aby nie było mi dane.

Muszę się z tym pogodzić.

:-)

[Leszczym]

@aff No, no, sama prawda, zgoda w 100 %, i również życzę jak najlepszych Świąt :)) Ja akurat nie mam aż takich tendencji ku pożyteczności, ale jak o tym wspominasz, to przypomina mi się mój obecny graficiarski pseudonim "mrówka faraona" ;)))

[aff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No to nie żegluj ku przepaści, tylko staraj się żyć, choćby się nie dało.

Zdrówka.

[Leszczym]

@aff Tak, tak, ja to wiem. Również zdrówka !!