Przyjaźń

[Duch7millenium]

Z biologicznego punktu widzenia

nic nie widać

Wielcy filozofowie rozmyślając o długości dnia

nie wzięli pod uwagę wieczności

W której dystans jest nieznany

a punkt odniesienia leży martwy w wyobraźni dumnych uczonych

jak zwłoki przy terminus z wyjścia Rzymu ku wolności umysłu

Nie ma wstydu, by stwierdzić, że nic nie wiemy

ale już wstyd żyć z tym, jak z kamieniem uwiązanym u nogi, będąc rzuconym w wody tego świata

Świata, w którym to, co fizyczne wydaje się być bluźnierstwem,

a to, co psychiczne zawsze jest ułomne, chore i bezdomne, nagie i brudne.

Metafory wybrzmiewają niczym niezrozumiałe przeniesienie rzeczy

z jednej sfery do drugiej.

Kłócić się można, która to wyprodukowała.

 

I tu stajemy na rozdrożu.

 

Przypadkiem spłodzony, w wyniku fizycznych sił ukształtowany,

czy nauczyłem się modlić, gdy neurony cisną impulsami złamanej ręki, która zaraz ma być złożona?

 

Czy odwrotnie - znając najwyższego - śmieję się z kolei losu, który dobrze znam

Wędrując ciałem pomiędzy przyjemnością, rozkoszą a nadludzkim wysiłkiem?

 

Logika wesołe płata figle, lecz czy widziałeś węża chodzącego na nogach?

Wyobraź sobie stonogę na 5m długą, grubą niczym metalowy filar trzymający konstrukcję hali produkcyjnej ludzkich bzdur,

po co jej nogi?

 

Czy ktoś nas uprzedził, że niektórzy będą myśleć wspak mijając się z faktami,

już na samym początku?

 

Tak więc, śmiejemy się z was tu, naukofcy, z logiką się mijający

swoim "chyba". Chyba chybiliście.

 

Śmiejemy się i świętujemy - my święci - waszą porażkę

wasz upadek w czeluść obłędu i obsesji na punkcie swoich hipotez.

 

Pięcioramienne gwiazdy to wasze drugie imię

bez dwóch ramion żyjecie, bzdurami kupując pospólstwo

bez nóg spędzacie dni, produkując tej ziemi ciężar zeżartej energii elektrycznej na wasze bujdy

i bez kończyn, niczym węże tarzacie się wśród trawy, która przechyla się jak jej zawieje

by kąsać powietrze pustych idei, swoim - litości - jadem

przyjaciele związani cienką nitką kilku słów

 

Pięć ramion jednak należy się nam

pięć ramion to my

my, żyjący w waszym cieniu

oświetlamy sobie drogę

wzajemnie służąc

niczym członki ludzkiego ciała

nasza jaźń wykracza poza to, co widziały oczy

poza to, co można dotknąć, poczuć, powąchać

a jednak

nasza jaźń widziała wszystko to, czego oczy nie chciały widzieć

ciało nie chciało poczuć, nos nie chciał poczuć

na mileniach kłamstw, oszustw, oszczerstw, niegodziwości, nikczemności, kradzieży, rozbojów, gwałtów, morderstw i zniszczenia

ale to już ostatnie.

 

Na tym zbudowaliśmy naszą

przyjaźń.

 

Vir est pius et femina servat semper.

 

Edytowane 7 godzin temu przez Duch7millenium (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Przyjaźń miłość czy kochanie:)

[Duch7millenium]

@violetta Rowu mocne penetrowanie. :)

[violetta]

@Duch7millenium wyrosłam z tego:) jestem pobożną:)

[Duch7millenium]

@violetta Amen :)

[violetta]

@Duch7millenium mam ważniejsze rzeczy na głowie, jak nauka francuskiego, idzie mi całkiem dobrze, mogę sporo opowiadać, czytam, to wszystko rozumiem i słucham, też dobrze rozumiem , zrobiłam sporo lekcji 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, fajne są do nauki. 

[Duch7millenium]

@violetta spoko, cieszę się.