jesionka

[Jacek_Suchowicz]

Gdy zrozumie sens pracy, zasmakuje miłość,
zostawi idee w kurtce z ocieplaczem.
W naderwanych kieszeniach tajemnice zginą
i na życie spojrzy inaczej.

Elegancję oraz szyk okaże na zewnątrz,
wykreuje styl bycia, auto zmieni.
W ręku utrzyma spokój zawinięty w pewność;
wtedy włożą jesionkę z wełny.

Która niczym służąca, oddana bez reszty,
miękkim ciepłem otuli w zimny ranek.
Zasmakuje goryczy, upadków co przeszły,
a tajemnic nie zdradzi za nic.

Najmodniejszym fasonem obwieści sukcesy,
pomiędzy nitki wplecie zwykłą szarość.
Nie wykrzyczy, że dość już, że niesmak i przesyt
lub że więcej by się przydało.

Niezliczone mądrości ukryje w rękawach,
bezgraniczną pokorą serca zjedna.
Gdy nieważny już splendor, nieistotna sława,
zamienią na - jesionkę z drewna.

 

2010

[Marek.zak1]

Obraz kolei życia przez zmieniające się ubrania, no i ta puenta. Bardzo mi się podoba. 

[Sylwester_Lasota]

Różne te "jesionki" bywają...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam.

[Domysły Monika]

@Jacek_Suchowicz   Przeczytać wiersz to zaledwie chwila ...
Chwila która przeradza się w czas... Są takie treści które czytelnik "zagarnia" niesie w sobie "trawi" analizuje pod kątem swojej rzeczywistości ... I tak oto ze zwykłej "Jesionki" wypłynęła głębia osobistego wnętrza ...
Wiersz dla wielu - gdyż każdy 
 "indywidualne może włożyć na siebie" 
Piękne piękne piękne

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rok 2010.... 

2024 i nadal jest moc 

[andrew]

@Jacek_Suchowicz

... 

pamięć
spojrzała na myśli
płyną spokojnym nurtem
zaglądają do wczoraj
jest tak blisko

kiedyś... będzie dziś

nie spieszmy się
poczeka

... 

Pozdrawiam serdecznie 5* 

Miłego dnia