Popiół

[Agnieszka Charzyńska]

Zmęczone żarem  kwiaty ze ślubnej wiązanki,

Trzystuletnie mądrości małej biblioteki,

Dziergane w drobne gwiazdki ozdobne firanki

I cztery smukłe brzozy znad zakola rzeki.

 

Sny  zielone i modre, złocisto - różowym

Podmuchem w nieistnienia przepaści  zepchnięte,

Pośród figlarnych wstążek warkoczyki płowe,

Ze  zburzonej kapliczki – dwie figury święte

 

W jeden bezkształt, bezlinię,  bezformę,  bezbarwę

Pętami ognistymi na wieczność złączone

Spadają drobnym pyłem na mogiły, gruzy,

 

Pieśni przerwane gromem – i niedokończone,

I na strzaskaną lirę poranionej Muzy,

Nazwanej nieśmiertelną – a jednak umarłej…

[Leszczym]

@Agnieszka Charzyńska Bomba wiersz !!!! 

[Agnieszka Charzyńska]

@Leszczym   dokładnie 3 kT

[Leszczym]

@Agnieszka Charzyńska To już coś :)

[Łukasz Jasiński]

Taki sobie 

 

Łukasz Jasiński