Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cisza po Miłości


Rekomendowane odpowiedzi

Znałam cię dobrze, jak nikt inny,
w sercu twoje imię nosiłam skrycie.
Lecz nasze drogi rozeszły się w ciszy,
inny szlak niósł cię ku nowemu życiu.

Śmiałeś się czasem, gdy pytałam o nas,
a ja wierzyłam, że wszystko to ma sens.
Dziś mogę rzec, że byłeś mi wszystkim,
choć miłość przemija, jak wiatr, co niesie deszcz.

Nie było nam dane wspólne istnienie,
nie dla nas ten czas, nie dla nas ten sen.
Nasze serca biły, lecz drżały w rozstaniu,
aż nastała cisza – ostateczny dzień.

Czy to była wina nieba, czy gwiazd,
że miłość nasza nie mogła przetrwać?
Może to tylko sen, z którego się zbudzę,
a ty znów przy mnie – lecz świt wstawał już.

Ciebie nie było, pozostał tylko żal,
cisza wypełniała serca puste tchnienie.
Łzy płynęły, jak rzeki bez brzegu,
a ja wiedziałam – to już zapomnienie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...