Daleko od rzeczywistości

[Adam Zębala]

Milcząc rozmawiam z Tobą,

milczeniem wyrażam uczucia,

na pytanie odpowiadam milczeniem.

 

Nie wiem co powiedzieć,

chociaż rozmawiamy długo,

nic o sobie nie wiemy,

bo Ty też milczysz.

 

Szumem wiatru na zewnątrz 

wyciągam odczucia

które nic nie mówią.

 

Hałaśliwym wzrokiem

otaczam postacie,

które z daleka patrzą

dziwnym wzrokiem.

 

Odklejony od realiów

próbuję żyć tam

gdzie chciałem kiedyś.

 

Miałem być wielkim

zostałem małym przemierzyłem 

świat samotnie drogą

która biegnie pod górę. 

 

Parę słów do Ciebie kieruje 

zupełnie bez znaczenia 

po co więc mówić.

 

Przez bramę cmentarną 

moje słowa biegną 

do inteligentnego tłumu.

 

Głosy z wnętrza mówią

do mnie milcząc i krzycząc

do życia wzywają.

 

Tłum znak krzyża nożem czyni

drogę wskazuje 

wejdź i zdejmij buty

zostaniesz tu na dłużej.